Dr. Ovide, neuroloog kinderarts, waarschuwt voor een stille tragedie die zich vandaag in onze huizen ontwikkelt in verband met een gezonde jeugd.

Er is een stille tragedie die zich vandaag in onze huizen ontwikkelt en onze mooiste sieraden betreft: onze kinderen. Onze kinderen verkeren in een verwoestende emotionele toestand! Ze groeien niet op tot gezonde jeugd. De afgelopen 15 jaar hebben onderzoekers ons steeds alarmerende statistieken gegeven over een onmiddellijke en voortdurende toename van de psychische kinderziekte die nu epidemische proporties bereikt:

De statistieken liegen niet over de gezonde jeugd:

1 op de 5 kinderen heeft geestelijke gezondheidsproblemen

Een stijging van 43 % in ADHD

Een toename van de adolescente depressie met 37 % is waargenomen

Er is een stijging van het zelfmoordcijfer bij kinderen van 10 tot 14 jaar waargenomen.

Wat is er aan de hand en wat doen we verkeerd?

Grondslagen van een gezonde jeugd

De kinderen van vandaag zijn overgestimuleerd en overgegeven met materiële voorwerpen, maar ze zijn ontnomen van de grondslagen van een gezonde jeugd, zoals:

Emotioneel beschikbare ouders

duidelijk omschreven grenzen

verantwoordelijkheden

Gebalanceerde voeding en passende slaap

Beweging in het algemeen, maar vooral in open lucht

Creatief spel, sociale interactie, informele speelmogelijkheden en ruimtes voor verveling

In plaats daarvan zijn de afgelopen jaren de opvoeding van de kinderen ingevuld:

Ouders digitaal afgeleid.

Vergevingsgezinde ouders die kinderen de wereld laten regeren en degenen zijn die de regels houden.

Een gevoel van recht, alles verdienen zonder het te verdienen of verantwoordelijk te zijn om het te krijgen.

Ongepaste slaap en onevenwichtige voeding.

Een sedentaire levensstijl.

Eindeloze stimulatie, technologische nanny ‘ s, instant belonen en geen saaie momenten.

Wat moet ik doen voor een gezonde jeugd?

Als we willen dat onze kinderen gelukkig en gezond zijn, moeten we wakker worden en terugkeren naar de basis. Het kan nog Veel gezinnen zien onmiddellijk verbeteringen na weken van de uitvoering van de volgende aanbevelingen:

Stel grenzen en vergeet niet dat jij de kapitein van het schip bent. Je kinderen zullen zich veiliger voelen als je weet dat je het roer onder controle hebt.

Geef kinderen een evenwichtige levensstijl vol met wat kinderen nodig hebben, niet alleen wat ze willen. Wees niet bang om nee te zeggen tegen je kinderen als ze niet willen wat ze nodig hebben.

Gezondheid

Voorzie voedzaam voedsel en beperk junkfood.

Besteed minstens een uur per dag in de open lucht aan activiteiten zoals: Fietsen, wandelen, vissen, vogels / insecten kijken

Geniet van een dagelijks familiediner zonder smartphones of technologie die hen afleidt.

Speel tafelspelletjes met het gezin of als de kinderen te klein zijn voor tafelspelletjes, laat je meeslepen door je interesses en laat ze hen zijn die in het spel sturen

Betrek je kinderen bij een taak of taak van het huis naargelang hun leeftijd (kledij opvouwen, speelgoed bestellen, kleding ophangen, eten uitpakken, tafel dekken, eten geven aan de hond etc.

Slapen

Maak een consequente slaaproutine om ervoor te zorgen dat je kind lang genoeg slaapt. De uren zullen nog belangrijker zijn voor schoolgaande kinderen.

Leer verantwoordelijkheid en onafhankelijkheid. Bescherm hen niet te veel tegen alle frustraties of fouten. Het misleiden zal hen helpen om veerkracht te ontwikkelen en de uitdagingen van het leven te leren overwinnen,

Laad de rugzak van je kinderen niet in, draag je rugzakken niet, neem de taak die ze vergeten zijn, schillen hun bananen niet of schillen de sinaasappels als ze dat zelf kunnen. Zelfde (4-5 jaar). In plaats van ze de vis te geven, laat ze zien dat ze vissen.

Leer hen wachten en uitstellen van de gratificatie.

Technologie

Bied kansen voor ′′verveling”, want verveling is het moment waarop creativiteit ontwaakt. Voel je niet verantwoordelijk voor het altijd onderhouden van kinderen.

Gebruik technologie niet als een remedie tegen verveling, noch bied het aan bij de eerste seconde van inactiviteit.

Vermijd het gebruik van technologie tijdens maaltijden, auto’s, restaurants, winkelcentra. Gebruik deze momenten als kansen om te socialiseren door de hersenen te trainen om te weten te werken als ze in de modus zijn: ′′ verveling ′′

Help hen om een ′′Flesje van verveling′′ te creëren met ideeën voor activiteiten voor als ze zich vervelen.

Wees emotioneel beschikbaar om in contact te komen met kinderen en hen te leren over zelfregulering en sociale vaardigheden:

Zet de telefoons ‘s avonds uit als de kinderen naar bed moeten om digitale afleiding te voorkomen.

Word een emotionele regulator of trainer van je kinderen. Leer hen hun eigen frustraties en woede te herkennen en aan te gaan.

Laat ze groeten, torens nemen, delen zonder iets te staan, dank je te zeggen en gelieve de fout te erkennen en zich te verontschuldigen (verplicht ze niet), wees model voor al deze waarden.

Verbind emotioneel – glimlach, kus, kus, kriebel, lees, dans, spring, speel of gate met hen.

Er zijn tegenwoordig twee belangrijke manieren van opvoeden:

1. Beschermend “helikopter” ouderschap: ouders – over het algemeen angstige ouders proberen het leven rond een kind te beheersen om hen te beschermen tegen pijn.
2. Ouderschap met harde klappen: ouders – over het algemeen autoritaire ouders die geloven dat de beste manier voor het kind om in een pijnlijke wereld te leven, is om ze ‘hard’ te maken. Hard zijn voor een kind is goed, want de wereld zal hard voor ze zijn.

Geen van deze opvoedingsstijlen zorgt voor gezonde, veerkrachtige, zelfverzekerde volwassenen. In beide gevallen leren kinderen zichzelf niet te vertrouwen. In beide gevallen leert een ouder hen onbewust: de wereld is niet veilig. Je bent niet veilig.

Wat kinderen van ouders nodig hebben om te leren, is dat ze een gids zijn bij het navigeren door de natuurlijke gevolgen van het leven.

De keuzes die ze maken hebben effect op hen en de mensen om hen heen. Soms krijgt een kind te maken met zeer pijnlijke ervaringen – afwijzing, gekwetste gevoelens, mensen die gemene dingen tegen ze zeggen.

Ze hebben geen ouder nodig om die ervaringen op te lossen.

Ze hebben alleen een ouder nodig om ruimte te houden, om te luisteren, terwijl ze uitzoeken hoe ze zich voelen en begrijpen wat er is gebeurd. Een ouder die kan luisteren zonder reactief te zijn of de situatie over hen te maken.

Zo leren kinderen op zichzelf te vertrouwen. Zo ervaren zij een veilige relatie met een ouder. En zal dan uitgaan om volwassen relaties te hebben met andere veilige mensen.

In plaats van te vragen “hoe kan ik mijn kind geen pijn laten ervaren (pijn maakt deel uit van het leven).) Vraag: hoe kan ik de ruimte creëren voor mijn kind om te leren, te groeien, en te falen terwijl het de reis van leunend zelfvertrouwen doormaakt.

Het begint met het leren van ouders om geborgenheid en stabiliteit in zichzelf te vinden.

Alleen als ze in staat zijn om hun eigen ruimte te behouden, zullen ze ook ruimte kunnen houden voor hun kind.
Kinderen leren door het voorbeeld. Wees een emotioneel volwassen persoon die prioriteit geeft aan oprechte zelfzorg, liefde, vergeving en mededogen en de kinderen leren dat. Hetzelfde zou gelden voor de andere !!

Trauma is geen pijn en lijden.

Trauma is onverwerkte pijn en lijden waar niet goed op is gereageerd!! Kinderen zelfs een adequate reactie geven is genoeg om trauma te voorkomen!! Soms zijn de meest traumatiserende dingen niet eens de gebeurtenis die lijden veroorzaakte, maar de ongepaste reacties van gezagsdragers.

Kinderen en mensen kunnen alles overwinnen met anderen aan hun kant vooral wanneer sommige van die anderen de autoriteit hebben om iets te doen – zelfs als dat alleen maar valideren is.

Ruimte houden voor kinderen door naar ze te luisteren en ze zich veilig, gehoord en erkend te laten voelen, door uit te leggen waarom je ze wel en niet vertelt om bepaalde dingen te doen in plaats van het gewoon te zeggen. Ouderschap kan moeilijk zijn.

Als je door je eigen dingen werkt en ook je innerlijke kind geneest, dan heb je de vaardigheden en middelen om je kinderen effectief op te voeden en veilige en liefdevolle grenzen en zorg te bieden.

Hoe kunnen we kinderen beschermen tegen het ervaren van pijn of trauma?

Kinderen hoeven niet tegen het leven beschermd te worden.
Ze moeten de gevolgen van de realiteit onder ogen zien, en de pijn die daarmee gepaard gaat.
In plaats van beschermend ouderschap hebben we ouders nodig die ruimte kunnen houden als hun kinderen falen en de lessen leren die het leven van nature biedt.
Zo leert en groeit de mens.
Waar kinderen naar op zoek zijn, is een veilige volwassene die hen kan helpen bij het navigeren door hun gevoelens en om ze te begrijpen.
Dit lijkt op luisteren, alle emoties toelaten en niet proberen dingen voor je kind te “repareren”.
Kinderen die leren om op een gezonde manier om te gaan met pijnlijke ervaringen, worden veerkrachtige, zelfverzekerde, mondige volwassenen.
Alle ouders hebben een natuurlijke drang om hun kinderen te beschermen tegen pijn. Maar pijn en falen zijn belangrijke leermeesters.
Trauma treedt op wanneer kinderen geen veilige ruimte hebben om hun gevoelens te uiten, om over hun diepe angsten en enge gedachten te praten.

Dankbaar kunnen zijn belangrijke stap om jezelf nu beter te voelen. video

Jouw geluk een bron van verveling voor de narcist.

Ben je opgevoed door een narcistische ouder?

Wat ik wilde van mijn ouders dat ze niet konden geven?

Dag van rechten van het kind

Ouderschap en Narcisme Audio Podcast

Essential oil stimulates your limbic system

Evolutie weg van narcisme is maatschappelijk nodig. Deel 1