Parentificatie is de verwachting dat een kind moet zorgen voor zijn / haar ouders.
Ook dat een minderjarig kind de hoofdtaak in het gezin overneemt zoals het zorgen voor broers of zussen ook dat is parentificatie. Het is dan ook dikwijls aan de zondebok van het gezin om die last op hem of haar te nemen. In essentie zorgt parentificatie dat het kind een normale jeugd verliest.
Dit is een omkering van een rol waarbij een ouder op ongepaste manier kijkt naar een kind. Meestal is het de oudste of capabelste, om ouderlijke rollen en verantwoordelijkheden in de familie op zich te nemen en niet een kind. Narcisten verzoeken vaak een kind om aan hun emotionele, fysieke en / of seksuele behoeften te voldoen.
Kindermisbruik fysiek en of emotioneel.
Parentificatie is een ongewone schending van de grenzen van kinderen. Het belast hen met verantwoordelijkheden voor volwassenen.
Van een kind met een ouder mag niet worden verwacht dat het de rol speelt van vertrouwenspersoon. Ook al is het kind in psychologie geïnteresseerd dan kan het niet als therapeut of surrogaatechtgenoot dienst doen voor een psychisch zieke ouder.
Evenals het uitvoeren van taken voor volwassenen, zoals zorgen voor jongere broertjes en zusjes, koken, schoonmaken, financiën beheren of geld verdienen voor het gezin kan alleen maar heel beperkt. Kinderen hebben het recht op hun eigen ontwikkeling en studiemogelijkheden.
De verantwoordelijkheid van het kind.
Bovendien wordt met parentificatie bedoeld dat het kind op oneigenlijke manier verantwoordelijk wordt (gemaakt) voor het welbevinden van de ouders. Als dusdanig is het vaak een belangrijke risicofactor voor het ontstaan van allerlei psychopathologie.
Gehechtheidstoornis.
Natuurlijk heeft parentificatie ook een invloed op de gehechtheid. Dit zal de verhouding tot de anderen bepalen zoal niet hypothekeren. Het is niet omdat het kind inderdaad in min of meerdere mate geroepen kan worden en/of zich geroepen voelt dat het geen parentificatie is. Ten slotte neemt dat kind bepaalde oneigenlijke zorgen op zich.
Het wordt als het ware te snel ouder. Het mobiliseert daarbij de nodige krachten en talenten. Maar op latere leeftijd kan zich dit fenomeen op uiteenlopende manier wreken.
Paranoïde, Borderline, Histrionisch, afhankelijk, Obsessief-Dwangmatig
Leunend op kleine mensen.
Sommige ouders met persoonlijkheidsstoornissen proberen een deel van de verantwoordelijkheid te delegeren om te voldoen aan de emotionele en fysieke behoeften van de ouder. Ze kunnen ook verantwoordelijkheid delegeren om aan de emotionele en fysieke behoeften van andere familieleden of aan één van hun kinderen te voldoen.
Het gebruikelijke doelwit is het oudste of emotioneelst of fysiek volwassen kind in het gezin. In sommige gevallen wordt een kind van het andere geslacht gekozen om te voldoen aan de emotionele en fysieke behoeften van de ouder. Dan neemt dat kind de rol op zich te nemen van een “surrogaatechtgenoot”.
Voor deze ouderlijke kinderen kunnen er verwachtingen zijn dat ze normale jeugdbehoeften zoals spelen, vriendschappen met leeftijdgenoten, slaap of scholing zullen opofferen.
Er zijn twee veel voorkomende soorten Parentificatie: fysiek en emotioneel.
Physical Parentification (ook Instrumentele Parentificatie genoemd) vindt plaats wanneer een kind de verantwoordelijkheid krijgt om te zorgen voor de fysieke behoeften van de ouder en / of de andere broers en zussen.
Dit kan taken omvatten zoals koken, schoonmaken, boodschappen doen. Maar ook rekeningen betalen, het huishoudbudget beheren, kinderen klaarstomen voor school, huiswerk superviseren, medicijnen uitgeven of discipline opleggen aan jongere kinderen.
Fysieke Parentificatie verschilt van het toewijzen van een normaal, gezond niveau van huishoudelijke taken aan kinderen, omdat het een oneerlijk niveau van verantwoordelijkheid inhoudt. Dan doet de feitelijke ouder afstand van een deel van hun eigen verantwoordelijkheid voor de zorg voor de kinderen.
Het wordt ook disfunctioneel wanneer de toegewezen taak de ontwikkelingsrijpheid van het kind overschrijdt. Dat is ook disfunctioneel wanneer de toegewezen taken het kind weinig of geen tijd gunnen om normale kinderactiviteiten uit te oefenen.
Emotionele parentificatie.
Emotionele Parentificatie vindt plaats wanneer een kind verantwoordelijk wordt gemaakt voor het zorgen voor de emotionele en psychologische behoeften van de ouder en / of de andere broers en zussen.
Dit kan gevallen omvatten waarin de ouder het kind gaat confronteren, zijn eigen problemen en problemen met volwassenen bespreekt en het kind effectief gebruikt als surrogaat-echtgenoot of – therapeut. Dit soort emotionele parentificatie wordt soms ’emotionele incest’ genoemd.
Andere broers en zussen, die hun signalen van de ouder gebruiken, kunnen ook proberen zichzelf te ontzorgen voor het kind.
Hoe voelt parentificatie?
Kinderen zijn geneigd hun ouders te plezieren. Een ouder kind neemt hun verantwoordelijkheden zeer serieus. Ze kunnen zich zelfs in het begin vereerd voelen door behandeld te worden als een ‘volwassene’ en de verantwoordelijkheid op zich te nemen voor andere familieleden of hun ouders.
Het kind zal echter over het algemeen lijden aan het feit dat zijn of haar eigen emotionele behoeften worden verwaarloosd. Dit kind zal lijden omdat hij of zij wordt gedwongen om te voldoen aan de last van verwachting.
Ouderlijke kinderen kunnen worstelen met aanhoudende wrok, explosieve woede en moeite om vertrouwensrelaties te vormen met leeftijdsgenoten. Dit zijn kwesties die hen vaak volgen naar volwassenheid. Het vormen van hechte, vertrouwende romantische en echtelijke relaties kan bijzonder moeilijk zijn.
Wat je niet moet doen?
Voel je niet schuldig over je situatie. Je bent of was een kind. Het is niet je fout.
Neem geen tweede gok met “wat als”. Concentreer je op wat je vandaag kunt doen om je situatie draaglijker te maken.
Accepteer je situatie niet als normaal. Verontschuldig je niet voor het feit dat je een kind bent of voor het hebben van de gedachten, gevoelens en reacties van een kind.
Schaam je niet en voel je niet verplicht om familiegeheimen te bewaren.
Wat moeten we doen?
Probeer gelegenheden te vinden waar je weer een kind kunt zijn. Zoek naar situaties waarin je geaccepteerd wordt voor wie je werkelijk bent.
Reik naar verantwoordelijke volwassenen, zoals een therapeut die verantwoording verschuldigd is aan anderen.
Erken dat je het recht hebt om abusieve familieleden op afstand te houden als je eenmaal volwassen bent.
Vergeef jezelf voor eventuele negatieve gevoelens die je hebt over je jeugd of ouders. Zoek manieren om ze te verwerken.
Vraag advies aan mensen waarvan je weet dat ze goede ouders zijn voor ideeën over het ouder worden van je eigen kinderen.
Handhaaf je zelfbeheersing. Dit is hoe je je kracht behoudt en laat zien dat je niet zo gemanipuleerd gaat worden.
Vraag advies aan mensen waarvan je weet dat ze goede ouders zijn voor ideeën over het ouder worden van je eigen kinderen. Heb je vragen? Ik antwoord graag. Suggesties?
Van A tot ggZ – Leven met een psychisch zieke ouder.
Nederland telt meer dan 850.000 ouders met een psychische stoornis. Zo’n ziekte heeft uiteraard invloed op de jeugd van hun kinderen. Een groot deel van deze kinderen groeit desondanks op tot evenwichtige volwassenen, terwijl een ander deel vroeg of laat in het leven te maken krijgt met de uiteenlopende gevolgen van hun jeugdervaringen. In dit boek komen de factoren die hierbij een rol spelen ruimschoots aan bod.
Sandra van Gameren
In Leven met een psychisch zieke ouder laat gezondheidspsycholoog Sandra van Gameren zien hoe je deze kinderen – ook wel aangeduid met ‘koppers’ (kopp = kinderen van ouders met psychiatrische problemen) – kunt helpen hun veerkracht te behouden. Aan de hand van een tiental ervaringsdeskundigen weet zij een goed beeld te schetsen van de realiteit van een kopp-jeugd en de uitwerking die zo’n jeugd kan hebben op de rest van iemands volwassen leven.
Het boek laat zien hoe, naast de zieke en gezonde ouder, andere volwassenen een kopper tijdens zijn of haar jeugd kunnen bijstaan en er zo voor kunnen zorgen dat het kind een manier vindt om met de thuissituatie om te gaan
Dit boek biedt volwassenen met een kopp-verleden erkenning, herkenning en waardevolle adviezen.
Het gaat over veerkracht, overleven, gemis, levenslange loyaliteit, optimisme en littekens. Voor betrokkenen en professionals is het boek een bron van praktische informatie en kennis over deze zo lang genegeerde doelgroep.
Bescherm je kind tegen seksueel misbruik actueel, concreet en praktisch – van jongs af aan
In de media hoor je veel over seksueel misbruik. Ouders willen er alles aan doen om hun kind te beschermen. Maar je kind wereldvreemd houden of bang maken voor ‘enge mannen’ heeft weinig zin. Elisabeth Raffauf laat zien wat ouders wél kunnen doen om hun kind sterk te maken en zo te beschermen – zowel in het dagelijks leven als op internet.
Het drama van het begaafde kind Op zoek naar het ware zelf Hardcover.
Het drama van het begaafde kind EBOOK Op zoek naar het ware zelf.
Tussen de eerste publicatie van Het drama van het begaafde kind (1981) en deze bewerkte aangevulde editie liggen vijftien jaar van ervaringen. Ervaringen van de schrijfster met haar eigen therapie en met andere moderne therapeutische methoden, en ook ervaringen met de levensgeschiedenissen van de lezers die haar hebben geschreven en wier aantal zij op enkele duizenden schat. In de tussentijd heeft zij onderzoek gedaan naar de kinderjaren van veel personen, en dat leidde tot verdere precisering van eerdere inzichten, die ze in dit boek met veel voorbeelden documenteert en illustreert.
De schrijfster houdt zich bezig met de gevolgen van verdringing op persoonlijk en sociaal gebied. Ze schrijft over de oorzaken van krenkingen in de kindertijd en het voorkomen daarvan. Ten slotte bespreekt ze de recente, nieuwe mogelijkheden om de gevolgen van vroege traumatiseringen op te heffen.
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren