In een tijdperk waarin zoveel mensen zichzelf willen veranderen in online merken, wat is het verschil tussen persoonlijke voldoening en succesvol merkbeheer? Dat is de vraag die centraal staat in deze provocerende donkere komedie die deze week zijn uitgebracht: Quinn Shephards tweedejaars speelfilm “Not Okay”.
Dit is een portret van een kant van millennial-zelfabsorptie: “Not Okay ” volgt een mid jaren ’20 “Zillennial” (Zoey Deutch) die een Instagram-beïnvloeder wordt door te doen alsof ze een terroristische bomaanslag heeft overleefd.
Het huidige sociale-mediatijdperk
Deze film gebruikt een merkwaardige, soms tegenstrijdige reeks tonen om het geroezemoes van ons huidige sociale-mediatijdperk te verkennen. En hoewel ze onvolmaakt zijn, maar op zichzelf al boeiend zijn, zijn ze nog intrigerender als een dubbele functie.
De openingsact van “Not Okay” speelt als een donkere satirische riff op “Emily In Paris”. Om haar bevoorrechte maar alledaagse leven er online indrukwekkender uit te laten zien, besluit foto-editor/zogenaamde-schrijver Danni Sanders (een betoverende Zoey Deutch) in een weekend een tripje naar Parijs te faken op Instagram. Maar wanneer de stad wordt getroffen door een reeks bomaanslagen vlak bij de plaats waar Danni haar laatste vervalste foto plaatste, ziet ze een nog snellere weg naar online en persoonlijke invloed: doe alsof je een getraumatiseerde overlevende bent die dapper bereid is haar verhaal te delen.
Satirische energie
Het is een bijtend bittere opstelling die de 27-jarige schrijver/regisseur Quinn Shephard vult met de details van iemand die diep ondergedompeld is in de wereld van YouTube-reactievideo’s en emotionele Insta-verhalen, afgesloten met de perfecte emoji. Dylan O’Brien nagelt absoluut de vuile energie van een gebleekte blonde wietbeïnvloeder.
Not Okay begint met een brutale waarschuwing dat de film “flitsende lichten, thema’s van trauma en een onwaarschijnlijke vrouwelijke hoofdrolspeler bevat, en de eerste act glijdt mee op die vrolijke satirische energie.
Maar rond de 30 minuten maakt “Not Okay” een gedurfde verandering in toon. Danni wil haar verhaal opfrissen met meer doorleefde specificiteit en besluit een steungroep bij te wonen voor overlevenden van geweld.
Daar onthult een van de aanwezigen dat hij bij de bomaanslag op het Ariana Grande-concert in 2017 was . Een andere genaamd Rowan (Mia Isaac) is de tiener die een schietpartij op een Parkland-achtige school heeft overleefd, waarbij 23 van haar klasgenoten om het leven kwamen.
Plotseling schiet de inzet van de film omhoog als “Not Okay” deze evocaties van echt geweld verweeft in zijn verhoogde satire op sociale media.
Een groot deel van wat “Not Okay” zo dwangmatig kijkbaar maakt, is de vraag of Shephard zo’n lastig tonaal koord kan trekken, vooral omdat Danni en Rowan een warme relatie opbouwen als vrienden en activisten; het echte trauma van de laatste staat in schril contrast met de vlotte egocentrisme van de eerste.
Shephard slaagt meer dan dat ze faalt, met een provocerende toon zonder ooit “Not Oké” in slechte smaak te laten vervallen. Als er iets is, is ze misschien een beetje te zachtaardig in de achterste helft van de film, terwijl “Not Okay” verschuift naar meer rechttoe rechtaan dramatisch gebied.
De stijlvolle film worstelt uiteindelijk om zijn middelpunt te vinden onder het enorme aantal thema’s uit het digitale tijdperk dat in zijn internetoplichtersverhaal is gepropt. Toch maakt de merkbare brutaliteit van wat Shephard probeert te doen in combinatie met het geweldige werk van een uniform geweldige cast deze ongebruikelijke satire een duim waard.
Steun elkaar in de commentaren!
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like.
Lees meer
