Een paar dagen na dat Sinterklaas gekomen was, gingen H. en ik naar de winkel om kerstgerief en een echte kerstboom te kopen. Ik was voortdurend aan het denken over veerkracht ontwikkelen bij kindertrauma.
We begonnen vroeg aan de kerstversiering in 2019, omdat L. eerst naar de instelling zou vertrekken op 18/12.
Toch wilden we nog aan hem tonen wat het was om een huiselijke sfeer te maken rond de kerstperiode en vooral dat hij dit zou herinneren.
H. zag een mooi wit ijsbeertje in de winkel. Zoals je weet is ze gek op dieren en ze wou dit echt. In het begin gaf ik niet toe, omdat ik dit toen niet zo echt als ‘de kerstversiering’ zag en het eerder beschouwde als een commercieel prul. Uiteindelijk ben ik dan toch bezweken aan haar blik. Die oogjes he.
En het werd een goede aankoop. De witte beer kreeg een aantrekkelijke plaats op onze zwarte piano. L. werd er eveneens onmiddellijk gek op. En ik moet toegeven, hij heeft wel iets, die beer. Zacht, wit en onschuldig net als een kind.
Zo deed de witte beer zijn intrede in ons huis.
L. begon in deze periode ook z’n eerste woordjes te zeggen.
Dank zij Febe werd “beer” ook één van die woordjes die hij zei. Hij begon ook “dedé” te zeggen. O.a. deze 2 woorden behoorden dan ook bij zijn slaapritueel. “Dedé beer”. Ook als hij wat lastig had van buikkrampen kon die beer hem wat troost geven door dat hij afgeleid werd van z’n probleem.
Uiteindelijk ging L. dan toch niet weg op 18/12. Kerstmis ging voorbij, het nieuwe jaar kwam er aan, de 3 koningen waren intussen gepasseerd en de kerstboom had zijn beste tijd gehad. Dus besloot ik om alles op te ruimen.
Alleen kon ik het niet over mijn hart krijgen om die witte beer weg te stoppen tot het volgende jaar. Het werd voor L. een belangrijk ijkpuntje in zijn leventje bij ons. Iets wat hij zag als een houvast. Toen kwam het verdict dat L. effectief zou vertrekken naar de instelling begin maart.
Een laatste keer zei hij “dédé beer” op 18/3. En de beer blijft staan, omdat hij weet dat L. zal terugkeren.
We hadden nog een troostprijs gekregen van pleegzorg. Joepie.
Na 9 maanden voltijds voor hem gezorgd, geknuffeld, graag gezien te hebben kon hij elke 14 dagen een weekeind en de helft van de vakanties bij ons komen.
De corona lockdown stak hier echter een grote stok in de wielen.
Het werd absoluut niet duidelijk wanneer we L. zouden kunnen terugzien die op dat moment nog geen 3 jaar is. Kijkende op de website van opgroeien.be, was er op 4 april sprake van een éénmalige transfer die kon toegestaan worden om kinderen uit een voorziening voor eventjes bij het pleeggezin te laten tot de maatregelen konden versoepeld worden.
Dit werd op hun website gemeld bij de start van de paasvakantie.
Remember de troostprijs? We stuurden opnieuw een mail met de vraag om dit toe te passen. Pleegzorg en JRB gingen niet akkoord. De overgang van L. naar de loods zou dan opnieuw te groot zijn. Blij dat ze z’n gedachten en z’n gevoelens kunnen lezen. Alsof de loods de ideale warme gezinssfeer is.
Pleegzorg en justitie hebben hem gedurende het ganse traject geen enkele keer gezien hebben, maar dan toch een inschatting kunnen maken hoe hij zich voelt. Ook in die 6 weken dat hij daar intussen is, hebben ze hem nog niet gezien, maar toch weten ze het.
Supermensen zijn het om in zo’n pijnlijke situatie om te kunnen gaan met z’n gevoelens. Tenslotte zijn wij het die hem daar afgezet hebben, de 18° maart en hij heeft ons nog niet teruggezien.
Het zal wel aan mij liggen, want ik ben niet goed in wiskunde, logica …
Toch geven we niet op. Wekelijks hebben we een videochat met hem. Pijnlijk natuurlijk, maar toch nog altijd een moment van herkenning, blijdschap, vreugde en verdriet.
We volgen alles heel goed op de voet rond versoepeling maatregelen. Wekelijks vul ik ook de enquête in van het UZA welke invloed corona heeft op de eigen levenssituatie.
Wekelijks geef ik aan dat het lastig is voor kinderen of jongeren in jeugdinstellingen. Voor de zoveelste keer worden die kinderen opnieuw gestraft. Heb je hier vragen of opmerkingen rond, laat het ons weten in de commentaren.
Lees meer
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren