What the hell hebben zij verkeerd gedaan om hun ouders of pleegouders niet meer te zien?
Welke instanties beslissen hierover? Ah ja, inderdaad. De experts van … Waar zijn hun kinderrechten? Intussen zijn we al in de 7de week. 7 weken geven de opvoed(st)ers het beste van hunzelf om de kinderen en de jongeren het toch zo goed mogelijk te laten hebben. Echt moeilijk hoor, om veerkracht te ontwikkelen bij kindertrauma in deze omstandigheden. Alvast L. heeft wel meerdere opvoeders die hem graag zien. En dat is een lichtpuntje.
Diep respect en ook een enorme bewondering voor de veerkracht en de draagkracht die al die kinderen of jongeren hebben.
Ze zijn ook veel gewoon.
En toch? Verdienen zij dit? Krijgen ze straks ook een vergoeding van de regering?
Kinderrechten voor de meest kwetsbaren die geen stem hebben.
Op 18 maart zijn we eveneens beginnen te klappen in de straat en dit telkens om 20 u voor de mensen die zorg dragen voor. Eerst waren wij alleen. Dan kregen we gezelschap van de buren en de toeloop van de mensen in de straat groeide.
Nu is het zo dat dit een moment is waar we naar uitkijken, omdat sinds vrijdagavond 3 april Hanne ons vergezelt met telkens een mooi stukje klarinetmuziek. Dit biedt hoop. Muziek verbindt. Zingen is 2 x bidden. L. houdt van muziek. Ons ritueel sinds 18/3. De dag dat L. vertrok.
Doordat er een grote week geleden al sprake was dat er maatregelen zouden kunnen versoepelen hadden we ook al gedacht wat we nog meer konden doen, omdat L. zich nog ons zou herinneren.
Konden we foto’s nemen van z’n bedje in z’n kamer, z’n park, speelgoed en uiteraard de witte beer op de piano? Konden we daar een soort fotoboekje van maken. En hem dit boekje opsturen?
Wat zouden we doen als we hem weer een weekeind bij ons zou kunnen hebben? Wat met de verlengde weekeinden in het vooruitzicht? Wat als het straks grote vakantie is? Zou overnachting al kunnen als de scholen terug open gaan?
Vragen, mails versturen, positief blijven.
Dinsdagavond werden we opnieuw hoopvol toen de taskforce zorg besliste dat er opnieuw bezoek kan toegelaten worden vf 4/5. Uiteraard stelden we ons opnieuw kandidaat.
En ja, we komen in aanmerking. Wanneer en hoe weten we nog niet. Weer wachten. Is intussen verlengd weekeind. En het begint te wegen, maar toch blijven we hoopvol. Remember zijn veerkracht.
Ik voel me intussen verbonden met mama’s die ik begeleid en waarbij sommige kinderen ook in een voorziening zitten.
Hier gaat het ook over mama’s die blij zijn dat ze hun kinderen na 7 weken eindelijk kunnen terugzien. We sturen dan berichtjes naar elkaar via messenger of facebook. Een dubbel maar hartverscheurend gevoel …
Het is maar als je het zelf meemaakt dat je kan voelen hoe iemand anders zich kan voelen in zo’n situatie. Kinderrechten … Iets wat ik verder zal meenemen in mijn begeleiding van mijn mensen.
Woensdagavond 29/4, tijd voor de wekelijkse videochat met L. De opvoedster had ervoor gezorgd dat L. ons kon zien op een groot scherm. Prachtig. Zoals gewoonlijk zongen we een paar keer het liedje bumba en zongen we eveneens z’n slaapliedje voor hem. Hij is dan altijd heel blij en opgewekt.
Zonder dat Febe op de hoogte was van ons gesprek rond dat foto albumpje nam ze in een impuls de witte beer van op de piano en toonde ze dit in de camera.
Hij verstilde en tuitte zijn lippen, was heel blij en herkende het duidelijk toen hij zei:
“oh oh, beeeelr”
Op 9 mei wordt L. 21 maanden. Reikhalzend en hoopvol kijken we uit naar het bezoek aan L. Kunnen we hem dan in onze armen nemen en hem aanraken.
L. en Levinas.
Levinas, stelt dat de aanwezigheid van de ander me oproept tot het antwoord op de vraag op welke manier ik me tot hem ga verhouden. Als mens ontsnap ik niet aan de oproep die uitgaat van het gelaat van de ander.
“Wat heb jij gedaan” impliceert ook: “Wat ga je nog doen tegenover anderen?
“Wie durft de Ander in de ogen kijken en zeggen: jij raakt mij niet“
Voor altijd in ons hart.
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like.
Lees meer
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren