Er komt een moment van beterschap en herstel dat je alleen spijt en onbehagen kunt voelen voor je narcist.
Niet het soort medelijden dat hij van jou vergaarde tijdens de idealisatie fase, maar het soort deernis dat ervoor zorgt dat je gewoon je hoofd schudt. Geen “medelijden met”, omdat je weet dat ze dit eenzame, lege, zielige leven voor zichzelf hebben gecreëerd, maar, omdat ze er zich ingenesteld hebben en er niet meer uit kunnen. Dan ben je op het punt dat genezing van misbruik komt.
Je weet dat ze nooit liefde of vreugde zullen ervaren zoals de rest van de mensheid. Het overschot van hun lege leven zal worden besteed aan het voortdurend nastreven van tijdelijke brandstof die nooit de donkere leegte in hen kan vullen.
Als een drugsverslaafde op jacht naar een “oplossing” zullen ze wanhopig zoeken naar het volgende slachtoffer om leeg te zuigen en te vernietigen alleen om leeg en diep ontmoedigd te blijven, maar nu al uitgehongerd naar de aanstaande schijnoplossing.
Terwijl jij aan de andere kant genezing in de loop van de tijd vindt en inzicht, liefde, vrede, vreugde en betekenis in verbondenheid met anderen vindt. Het lijkt misschien nu niet zo, maar geloof me. WE WINNEN!
Jij bent zo’n speciaal persoon.
Dank u om je tijd te nemen om dit te lezen. Ik hou ervan als je regelmatig terugkomt, omdat dan de kennis kan gebruikt worden in jouw leven. Ik hou er ook van als ik van je hoor wat jou het meeste raakte. Ik ben nieuwsgierig om te horen wat jij nog zou willen toevoegen. Bedankt, zoals altijd om aardig en creatief te zijn in de reacties.
