Ik weet dat de titel het verband tussen narcist en co-dependent misschien veroordelend lijkt of zelfs voor sommige mensen beledigend. De vraag is wat betekent dat verband en hoe ontstaat het.
De gedachte dat er een verband is tussen narcisme en co-dependentie kan angstaanjagend zijn.
“Hoe in hemelsnaam kun je me vergelijken met een narcist — door me op dezelfde munt te zetten?”
Zoveel van mijn leespubliek, veel experts en therapeuten geloven dat het de verschillen zijn tussen narcisten en hun doelen zijn die hen samenbrengen.
De narcist zoekt de voordelen te gebruiken die de co-dependent hem of haar gemakkelijk kan bieden.
Ja, ja en ja — op de oppervlakte lijkt die theorie 100% nauwkeurig te zijn.
Ik geloof echter dat ‘nemers aangetrokken worden door gevers’.
Toch dat ‘tegenstellingen elkaar aantrekken’ is slechts een klein deel van de waarheid.
Het lijkt alleen maar zo aan de oppervlakte.
Er is iets veel diepers aan de hand waarom mede-afhankelijke personen en narcisten zich tot elkaar aantrekken.
In dit artikel en video ga ik uitleggen waarom het niet onze VERSCHILLEN zijn, maar eigenlijk onze VERGELIJKINGEN die ons samenbrengen.
Door dit essentiële “gedachteconcept” te begrijpen, kun je de delen van jezelf identificeren die je een doelwit maken voor narcisten.
Deze identificatie brengt je een nieuwe stap dichter bij het beëindigen van de cyclus van misbruik en ontevreden relaties in je leven brengen.
Wat ik wil met artikelen en videos als deze — is om je te helpen de “waarheid” te vinden om je leven te genezen.
Ik weet we zijn niet meer zo geneigd om te luisteren naar “waarheid” in tijden van fake-news en presidenten die liegen.
Dit artikel gaat over diep begrip van de overeenkomsten die mede-afhankelijke personen met narcisten delen.
De overeenkomsten die beide partijen op dezelfde munt zetten.
Deze waarheid gaat niet over “beschuldigen en beschamen“.
Immers beschuldigen en beschamen van anderen of onszelf zal ons ego alleen maar tot meer wrok wekken, waar het ego natuurlijk van houdt.
“Ga door, voed me MEER met pijn!” zegt het ego.
In plaats daarvan wil ik je een gedachteconcept brengen die je een manier geeft dat ons lichaam, geest en hart opent met een groot “Ah-ha” -bewustzijn.
Omdat het die “Oh mijn God” momenten zijn die het verschil maken.
Als we ons zouden voorstellen dat de co-afhankelijke / narcistische relatie de “lichte” en de “donkere” kant van een medaille was, weten we dat er verschillen zijn.
Ik wil je echter het begrip geven van wat de medaille eigenlijk is, omdat dat begrip van vitaal belang is.
Het is van vitaal belang dat je weet wat nodig is om nooit meer de helft van die munt te zijn.
Maar voordat ik dat doe, laten we eens kijken naar de verschillen tussen de twee kanten.
De donkere kant van de medaille.
Narcisten zijn amoreel.
Ze doen pathologische dingen om de narcistische voorziening te verzekeren (aandacht en energie).
Volgens de narcist rechtvaardigt het eindresultaat de middelen.
Narcisten geven er niet om dat ze integriteit missen.
Bovendien als ze worden betrapt, gaat hun emotionele verwonding echt over het verliezen van betekenis.
Hun emotionele verwonding gaat over het niet hebben van de overhand.
Ook gaat de narcistische emotionele verwonding over het niet in staat zijn om een agenda te laten vervullen.
Narcisten weten al dat ze slecht zijn.
Op een diep innerlijk niveau is er een intense zelfhaat en zelfverwerping.
Als een persoon in wezen gelooft dat hij een slecht persoon is, is dat precies hoe hij zich zal gedragen.
Daarnaast is de truc om dat voor de wereld te verbergen.
De truc van de narcist is om niet gestraft, afgewezen of in de steek gelaten te worden vanwege het gebrekkig en onbemind zijn tijdens het proberen om aan de behoeften te voldoen.
Natuurlijk zou die strategie altijd zelfvernietigend zijn want je kunt nooit verbergen wie je echt bent.
Je bent WERKELIJK de hoeveelheid dat je wel of niet jezelf liefhebt en jezelf accepteert.
Het moet er uiteindelijk uitkomen.
Waarheid is als zwaartekracht.
Het is een kracht van het universum die absoluut is.
Het kan iets langer duren om zichtbaar te worden.
Dit is de narcistische formule.
“Ik ben niet acceptabel zoals ik ben. Ik ben slecht. Mijn leven werkt niet zoals ik zou willen. Daarom moet ik iemand anders zijn.”
Deze kwaadaardige ‘moord’ op het innerlijke wezen van de narcist en het plaatsen van een fictief personage in zijn plaats, creëert een nog meer verstoord en verwrongen levensbeeld en dit niet alleen van het ‘zelf’, maar ook van ‘anderen’.
Op dit punt is het belangrijk om de oneindige verbinding van “Eenheid” te begrijpen waaraan we allemaal deelnemen.
Wat ik daarmee bedoel is: “Hoe we onszelf zien, behandelen, is hoe we anderen zien en behandelen. Hoe we onszelf zien en behandelen is hoe anderen ons zien en behandelen.”
Zie je hoe onderling verbonden dat allemaal is?
Neale Donald Walsh zegt het als volgt: ” Er is slechts EEN persoon in de kamer.”
In wezen betekent dit voor de narcist dat zijn of haar intense zelfhaat en zelfverwerping zich niet allen uitstrekt tot zichzelf, maar ook tot alle anderen.
Vooral wanneer ‘die’ persoon de narcist niet kan redden van de pijn van zijn of haar eigen zelfhaat en zelfafwijzing.
Helaas beseft of accepteert de narcist niet dat alleen hij of zij zichzelf kan redden.
Je moet dit begrijpen.
De narcist kan geen echte relatie met zijn of haar valse zelf creëren, omdat het NIET echt is.
De enige relatie die de narcist ooit met zichzelf zou kunnen hebben, is met de ware innerlijke mens en die is al heel vroeg afgemaakt en vervangen.
Het is verouderd.
Angstig maar waar.
Nu kun je begrijpen waarom de narcist zo hard van buiten jaagt op energie.
Omdat de narcist geen gezonde relatie heeft met zijn ‘zelf’, is er immers geen ‘zelf’ om een relatie mee te hebben, is er ook geen mogelijkheid om iemand anders te vertrouwen.
Om deze reden voelen narcisten zich vreselijk kwetsbaar en gecontroleerd door anderen wanneer ze worden gedwongen om als een fatsoenlijke / eerlijke persoon te opereren.
De narcist voelt dat het hem of haar inferieur maakt als hij of zij als een fatsoenlijke persoon opereert”, zoals iedereen”.
Zo reageren zorgt ervoor dat hij of zij zijn superioriteit en een vitale overhand verliest.
Het narcistische motto is: “Als ik met fatsoen opereer, zul je me vernietigen.”
Daarom samengevat — aan de narcistische “donkere kant” van de medaille hebben we het karaktergebrek van doelgericht pathologisch gedrag om in behoeften te voorzien — zonder wroeging of geweten.
De lichte kant van de medaille.
Co-afhankelijke personen rollen niet zo.
Co-afhankelijke personen hebben een geweten.
Ze hebben een moreel kompas en zijn in hun natuurlijke operaties ontzet door schuldgevoelens als “het verkeerde doen.”
Co-afhankelijke personen kunnen zich ‘vergissen’.
Ze kunnen spijt hebben.
Een mede-afhankelijke zal van nature naar de waarheid neigen, wanneer mogelijk.
De codependent weet dat dit de meest gezonde plek is om vanuit te opereren, omdat de mede-afhankelijke het gevoel heeft echt rond te kloppen wanneer hij vanuit de waarheid werkt. Hij of zij voelt dat de basis van zijn of haar wezen onstabiel is als hij of zij niet eerlijk is.
Co-afhankelijke personen kunnen absoluut tijden van onzekerheid, angst en zelftwijfel hebben.
Ze kunnen ook tijden hebben dat ze slecht reflecteren als gevolg van externe gebeurtenissen —, maar fundamenteel is de wens om een goed persoon te zijn, en weten dat “goed” zijn of haar inherente zelf is.
De mede-afhankelijke persoon kan zijn of haar innerlijke wezen beoordelen, bekritiseren en hard zijn — , maar het zelf is NIET gedood en vervangen door een fictief karakter.
Het innerlijke zelf bestaat nog steeds, en de mede-afhankelijke heeft toegang tot een verbinding ermee — als de moeite wordt genomen om dit te doen.
Samenvattend — de co-afhankelijke ‘lichte’ kant van de medaille is deze: het bezitten van een geweten en willen opereren in de mensheid als ‘een goed persoon’.
Nu we het oppervlak van de munt hebben onderzocht, moeten we diep ingaan op de werkelijke munt zelf.
Maar voordat ik dat doe, laten we mijn definitie van een mede-afhankelijke weer eens aanraken, wat ons een veel groter beeld geeft, dan dat het betekent dat we “gewoon opgroeien in een familie van middelenmisbruik”.
Het belangrijkste is dat het je een veel beter begrip geeft van wat de medaille eigenlijk is.
Wat is co-afhankelijkheid echt?
Co-afhankelijkheid is dit: proberen zichzelf van buiten zichzelf te betrekken.
Als we naar het menselijke model kijken, kunnen we begrijpen dat de hele wereld in verschillende mate mede-afhankelijk is.
Elke persoon op de planeet leeft — voordat hij zijn bewustzijn verhoogt — de illusie van het egoïstische bewustzijn. Dat betekent dat we alleen liefdevol en waardig kunnen zijn voor ‘wat we doen’ en ‘wat we hebben’ in plaats van wie we zijn.
Hoe meer diepgeworteld deze illusie in ons is — hoe meer scheiding we lijden van ons essentiële Ware Zelf — de waarheid dat we onvoorwaardelijk aanbeden worden door Bron / Leven / God.
Wat je begrip ook is van een hogere macht en / of “het veld van levenskracht” we worden aanbeden eenvoudig, omdat we bestaan.
Het ego doet er alles aan om je weg te houden van die waarheid.
Omdat in die waarheid het ego (pijnlichaam) niet kan bestaan.
Je ego doet nu misschien backflips.
Totdat we die verbinding met Bron / Leven / God kennen, kunnen we onze eigen fundamentele goedheid, waardigheid of gezondheid niet accepteren en kunnen we onszelf niet echt liefhebben en accepteren.
Dit geeft het ego voet aan de grond.
Vaak geeft dat het ego een heel sterke positie.
Daardoor geloven we dat we alleen liefhebbend en waardig kunnen zijn wanneer we een partner krijgen of hebben.
Daardoor geloven we vaak dat we alleen liefhebben en waardig kunnen zijn wanneer we kinderen krijgen.
Het is best mogelijk dat we ons alleen waardig kunnen voelen onder één van volgende voorwaarden wanneer we
- dat diploma behalen.
- genoeg geld verdienen,
- zorgen voor een voorspoedige levensstijl,
- eindelijk onze ouders ons leren kennen en accepteren,
- die persoon lijdt voor wat hij ons heeft aangedaan,
- die persoon verzoening doet voor wat hij ons heeft aangedaan,
- iemand hebben die nieuw is en genoeg van ons houdt om ons heel te laten voelen.
Alles hierboven is voorwaardelijke liefde.
Dat is NIET de energie van Bron / Leven / God.
Dat is NIET de energie van ons Ware Zelf, en het is niet de waarheid. Absoluut niet!
Alles wat PIJN doet komt uit die illusie.
Het leven van deze menselijke illusie is mede-afhankelijkheid.
Bovendien heeft het niets te maken met of je een goed persoon met moraal bent of niet. Er zijn ‘slechte’ en ‘goede’ mensen die deze illusie leven.
Waar deze illusie alles mee te maken heeft is: emotionele pijn, pijnlijke relaties en een gescheiden gevoel van steun, liefde en welzijn.
Allemaal in wezen, omdat je gescheiden bent van de waarheid over jezelf.
Het is echt belangrijk om dit te begrijpen: narcisten zijn ook mede-afhankelijk — gruwelijk mede-afhankelijk.
Niet weten wat onvoorwaardelijke liefde is.
Denk er eens over na: narcisten / sociopaten / psychopaten zijn de grootste manifestatie van mensen die niet weten dat Bron / Leven / God hen onvoorwaardelijk liefheeft en accepteert.
Daarom is er de gruwelijke behoefte om te proberen een gevoel van ‘zelf’ te krijgen door wanhopige en gruwelijke middelen.
De ECHTE waarheid is deze: niemand van ons kan een relatie met onszelf, het leven of anderen hebben die gezond, vervullend en gezond is totdat we de enige ECHTE relatie opruimen — wat in de eerste plaats de relatie is die we hebben met Bron / Leven / God -, omdat alle relaties voortkomen uit hoe gezond die relatie wel of niet is gevestigd.
Dat is de enige relatie van waaruit ware liefde kan worden gemaakt.
Het moet beginnen met onszelf onvoorwaardelijk te zien zoals Bron / God / Leven ons ziet — in waarheid.
Als we weten dat we liefhebbend, geaccepteerd en waardevol zijn, simpelweg, omdat we bestaan — dan is dat niet egoïstisch.
In feite doodt het ons ego dat ongebreideld en oneindig verklaart: “Je bent NIET goed genoeg — en je zult ALLEEN goed genoeg zijn WANNEER je het doet / krijgt (vul het gat in) wat je wenst.”
En als je het geluk hebt om ‘dat ding’ te doen of te krijgen — vindt het ego een andere reden om naar je te gooien waarom je nog steeds niet goed genoeg bent om waardig, geliefd of geaccepteerd te zijn.
Het ego kan een sabotagegebeurtenis manifesteren of een relatie om hoe dan ook te verliezen.
Ware zelfliefde en zelfacceptatie is niet het narcistische standpunt van: “Als je me niet mag zoals ik ben, kun je verdwijnen!”
Dit doet me denken aan het beroemde citaat van Marilyn Monroe: “Als je niet kunt accepteer mijn slechte eigenschappen, dan verdien je mijn goede niet! ‘
Dat is GEEN zelfliefde en zelfacceptatie!
Het komt zelfs niet in de marge — laat staan ergens in de buurt van de doelen zelfliefde of zelfacceptatie.
Liefdevolle onszelf accepteren gaat NIET over nul inspanning om onszelf diep te laten groeien en verbeteren.
Is het niet zo dat narcisten verwachten dat mensen gewoon alles ondergaan wat ze willen?
Ware zelfliefde en zelfacceptatie is een leven van authenticiteit leiden, wat inhoudt dat we onze zwakheden moeten erkennen, aanvaarden, delen en blootleggen.
Immers we houden van alle delen van onszelf houden.
Dus ook de fouten van anderen kunnen we accepteren, ondersteunen en liefhebben.
Het is het weten en de opwinding dat eeuwige groei en evolutie het BESTE deel van het mens-zijn is.
Het zijn de coolste dingen om te delen en dat maakt onze levensreis zo magisch.
Waarom is het zo magisch?
Omdat we elke keer als we uitbreiden, of groeien in persoonlijkheid de ultieme vreugde en gelukzaligheid ervaren.
Als we onze wonden (onze angstige, bange, vastzittende binnenste delen) niet loslaten en ons leven uitbreiden en verheffen — is het leven dood.
Dat is wat depressie is.
Uitbreiding en evolutie is Bron / leven / God in actie, en wij zijn het — het is wie we echt zijn.
Als we niet leven als “Wie we zijn.” — integreren we niet, we ascenderen niet — we desintegreren — en dat doet ons pijn.
Dus als we onszelf ‘zien’, ‘kennen’, en onszelf liefhebben en accepteren zoals Bron / Leven / God echt doet, stoppen we met proberen onszelf te betrekken van dingen en mensen van ‘de buitenkant’. Dan komen we terug in ons lichaam als een kalm en hele bron voor onszelf.
Daarom is ons echte werk om alles te doen wat we kunnen om onze verbinding met Ware Bron op te schonen, en vervolgens alle delen van onszelf lief te hebben en te accepteren om verder te gaan met expansie — wetende, volgens de woorden van Boeddha: “Als je wilt weet wat er gaande is in je innerlijke leven, kijk naar je uiterlijke leven ”- dat het“ innerlijke ”de basis is van alles.
Dan voelen we ons vol.
Bovendien voelen we vreugde.
Op dezelfde manier hoeven we niet voortdurend in onze gedachten te zijn om dingen te denken om de kloof te overbruggen tussen wie we zijn (voorwaardelijke liefde) en “Wie we echt zijn” (onvoorwaardelijke liefde) -, omdat er niet langer een kloof is.
We hebben vrede wanneer er geen kloof is.
We kunnen zijn en we kunnen alleen maar worden — zonder angst en zonder frustratie.
Dan ervaren we vanuit die plaats liefde, omdat we niet langer de illusie van pijnlijke scheiding leven en onze waarde moeten ‘bewijzen’.
We breiden ons uit naar anderen als ‘liefde’.
Bovendien verschijnen we als ‘liefde’ — niet vanuit een agenda, maar gewoon om verbinding te maken.
Daarom beginnen we hetzelfde aan te trekken en we inspireren hetzelfde.
We zien veel andere mensen in onze aanwezigheid naar een hogere vibratie (onze ziel roept dat uit hun ziel) en we laten gemakkelijk mensen met rust die niet de bedoeling, middelen of oriëntatie hebben om authentiek te zijn, omdat we de tekenen de “uit” gevoelens herkennen.
Gegroeid hebben we niet langer de pijn van afscheiding nodig — de emotionele behoeftigheid of leegte — als onze rationalisatie.
Als we weten dat onvoorwaardelijke liefde en aanvaarding ons ware menselijke geboorterecht is, beginnen we de echte gaven van onze menselijke erfenis te ervaren — de hemel op aarde -, omdat we dan moeiteloos ‘Ja’ zeggen tegen de steeds toenemende stroom van welzijn die de Bron / Leven / God ons verleent als de ware minnaar / ouder / zelf dat deze verbinding tot stand brengt het de enige ECHTE verbinding is die bestaat.
Dan in het echte leven zijn er termen als de echte liefhebbers.
de echte “ouders” (supporters / mentoren), de echte “zelf” komt meer en meer naar buiten, niet, omdat we moeten deze mensen of staten hebben om geheel te zijn, maar, omdat ze gewoon een doorstroming en aantrekkingskracht van onze toch al hele staat zijn.
Wanneer onze heelheid afhankelijk wordt van voorwaarden, verschuiven de voorwaarden automatisch om meer heelheid te leveren.
Uw heelheid kan er niet van afhankelijk zijn — of dat zullen ze nooit doen.
Wanneer we beginnen te vibreren en leven als “Wie we echt zijn”, dan verbinden we ons met de stroom van het leven.
Dat is ons natuurlijke geboorterecht is — vreugde, liefde en steun. Het uitdrukken van ons hoogste potentieel en het ervaren van onze volledige bloei is ons natuurlijk geboorterecht.
Het leven en wij “worden één” en de illusie van scheiding verdwijnt.
Nogmaals, eenvoudig gezegd — Co-afhankelijkheid is de toestand waarin we proberen onszelf van buiten onszelf te betrekken.
Het is het proberen om relaties te creëren om de enige echte relatie te vervangen die echt bestaat, en het ervaren van de pijnlijke zelfvernietigende resultaten daarvan.
Nu zijn we eindelijk klaar om de munt te onderzoeken.
De munt zelf.
Ik ken een waarheid over mensen die genezen van narcistisch misbruik.
Het was “waar” voor mezelf en het is “waar” voor elk echt herstel dat Melanie Evans de afgelopen 7 jaar heeft gezien bij duizenden mensen.
Het genezen van onze wonden, het verhogen van ons leven en het uitbreiden naar nieuwe realiteiten vereist 100% persoonlijke verantwoordelijkheid.
We kennen duidelijk de rol van de narcist.
We hebben daar geen macht over, geen verantwoordelijkheid. Elke focus op de kant van de narcist houdt onze focus af van het evolueren en uitbreiden van onszelf.
Weet dit — je bewustzijn en de effectiviteit ervan kan slechts op één aandacht in een keer zijn.
Het slachtoffermodel.
Dus als we terug zouden gaan naar de algemene overtuiging van de meerderheid van de bevolking, over het ‘slachtoffermodel’ — dat misbruikers de slechteriken zijn, dan zijn we de goede mensen en het was een zinloze daad die ervoor zorgde dat we het slachtoffer werden — waar op aarde is de evolutie, groei en genezing daarin voor ons?
Het beste dat we daar ooit uit zullen halen, is de empathie van mensen.
Maar we zitten vast aan het label van ‘een overlevende van misbruik’.
Misschien worden we lid van een groep gelijkgestemden.
Daardoor komen we in contact met andere slachtoffers die begrijpen wat we hebben meegemaakt.
Zo kunnen we ons verhaal over slachtofferschap voortzetten zonder je ooit duurzaam vrij te voelen van het pijnlijke verhaal.
Terwijl zul je je niet realiseren dat het constant delen van het verhaal NIET de pijn opruimt.
Het constant delen van jouw verhaal zal het juist versterken.
Het beste wat we kunnen doen is vast blijven zitten in de diepe verwonding.
We kunnen daardoor blijven vastzitten in de angst dat het opnieuw gebeurt.
We kunnen emotioneel blijven trillen binnen het diepe psychologische trauma dat we hebben doorstaan.
Het beste waarop we ooit kunnen hopen als ‘een machteloos slachtoffer van wat er is gebeurd’ is: ‘Op een of andere manier kan het leven het ooit voor mij oplossen.
Ik heb een gelukkige pauze nodig van ‘de buitenkant’ om de wonden weg te nemen. Die pauze kan me verlichting en heelheid geven.
Misschien, ook al voel ik me zo gesloten, zo vernauwd en angstig ik kan er een soort vergelding en herstel voor mijn leven en ziel in zien. Een leven dat uit elkaar wordt gerukt. ‘
We hopen en bidden dat het leven ons gewoon een geluksvakantie zou bezorgen.
Pas dan kunnen we ons weer menselijk voelen.
Maar Bron / Leven / God kan ons niet horen als we verstopt zitten met niet-genezen wonden, angst en pijn.
We zitten niet op dezelfde frequentie.
Of we kunnen 100% verantwoordelijkheid nemen door te kijken naar “wat onze rol is”, het te genezen en het glorieuze geschenk en de vreugde van uitbreiding en evolutie te claimen.
We kunnen hard werken om onze gevangen pijnlijke emoties te claimen en los te laten, alles op te ruimen dat onze verbinding en relatie met Bron / Leven / God heeft geblokkeerd.
NARP
We kunnen hard werken om de lasten te verlaten van een voortdurende ‘overlevende van misbruik’ en ‘slachtoffer’ en ‘ machteloosheid.”
Dat is wat het NARP model van bloeien is en waarom ik het Narcistische Misbruik Herstelprogramma ondersteun om dit te bereiken.
Het oude concept verlaten.
Daarom dat er zoveel mensen in deze gemeenschap zijn die het gedachtenconcept van “overlevende van misbruik”, “slachtoffer” en “machteloze” manier hebben verlaten, ver achter zich -, omdat opwaarderen de manier is om volledig los te komen.
Dat is precies het werk dat ik met de NARP-principes op mezelf heb gedaan.
Daardoor kan ik de wonden van loskoppeling van Bron / God / Leven helen.
Het zijn die wonden die ervoor zorgden dat ik een match voor een narcist was. Door NARP kon ik genezen van het vreselijke trauma en de pijn van misbruik.
Dat is waarom ik NARP zo gepassioneerd omarm als de meest krachtige oplossing die ik ken.
Maar eerst betekent dit diep, diep accepteren dat de narcist en wij op dezelfde munt zaten — gewoon op verschillende kanten aan het spelen.
Want dan hebben we iets om te evolueren, wat gelijk is aan de macht verwerven om de leiding te nemen en ons leven te veranderen in plaats van vruchteloos te wachten als slachtoffer voor iets of iemand om ons te redden.
Dus wat speelden we op dezelfde manier om op dezelfde medaille van pijnlijke liefde te zitten?
Voordat je de echte redenen hieronder leest, wil ik dat je diep ademhaalt, je schouders ontspant, je lichaam opent en niet in weerstand gaat.
Sluit je niet af en krimp niet in één. Dat is de enige manier waarop je ego je van je hart, het centrum van de waarheid kan scheiden.
Sluit je niet af want dat is de enige manier waarop je je ego kan overnemen. Dat is de enige manier waarop je ego je de schuld kan geven en beschuldigen.
Je ego zal zeggen of ervoor zorgen dat je jezelf opdraait voor de schuld. Maar dat kan ook je ouders, of de narcist of iemand anders als gevolg van deze zelfreflectie in je wonden die de schuld krijgt.
Relax
Ontspan in plaats daarvan je schouders. Houd je hart open en ga de fascinatie aan om te weten dat je een mens bent.
We hebben allemaal ‘dingen’ (kijk naar de vorige ter ziele gegane emotionele modellen van onze wereld), zodat je weet hoe opwindend het is wanneer je de waarheid vindt van je interne landschap, omdat je er echt iets aan kunt doen en je HELE leven op verbazingwekkende manieren kunt veranderen — authentiek van binnenuit.
Als je deze “stukjes” terugduwt met schaamte en beschuldigingen en eromheen krimpt, heb je nu meer pijn, je ego wordt een voedzame razernij en de pijn zal alleen in je leven blijven spelen.
Oké, dus wat is de munt eigenlijk?
Het is een loskoppeling van de levensbron van onze Ware Bron — en de pijn, angst, frustratie en niet-ondersteunde en pijnlijke energie die ontstaat.
Dit komt volledig overeen met de energie van de narcist.
Omdat mede-afhankelijke personen niet ‘zelf’ authentiek zijn, verschijnen ze in het leven op een manier waardoor ze gemakkelijk ten prooi vallen aan narcisten.
Co-afhankelijke personen worstelen met zelfliefde en zelfacceptatie.
Ze geloven dat hun waardigheid “verdiend” moet worden.
Co-afhankelijke personen zijn overfunctioneel. Vaak zijn ze ook obsessief. Ik zou dit of dat moeten doen”. Tevens zijn ze ook doodsbang voor niet te “Doen wat van hen wordt verwacht”.
Narcisten sturen gemakkelijk mede-afhankelijke personen in het overhandigen van inspanning, loyaliteit, aandacht en middelen vanwege deze zwakke plekken.
Bovendien zoeken mede-afhankelijke personen goedkeuring van anderen om zich heel te voelen. Ze zoeken het bij anderen in plaats van hun eigen heelheid te kennen. Dit is waarom ze geen effectieve grenzen en limieten leggen.
Co-afhankelijke personen houden liever de vrede dan het risico iemand te verliezen.
Ze denken immers dat ze ‘die persoon helpen zich heel te voelen‘.
Narcisten komen binnen als het ‘het antwoord op heelheid’ dat de mede-afhankelijke zijn hele leven heeft gewild, begint vervolgens de wateren te testen, grenzen te verleggen en ontdekt dat hij of zij gemakkelijk in de beperkte grenzen van een mede-afhankelijke kan schuilen.
Dat is de strijd die je moet voeren om ‘nee’ te zeggen, jezelf te eren of te vertrekken.
Dit volgende punt is zo interessant.
Het belang van zichzelf vergeten.
Co-afhankelijke personen kiezen ervoor zich te concentreren op de behoeften van anderen. Ze vergeten het belang van zichzelf genezen waardoor ze hun al bestaande wonden ontwikkelen.
In plaats van ‘binnen’ te gaan om lief te hebben en innerlijke verwondingen te herstellen, blijven mede-afhankelijke personen ‘uit’ kijken.
Alles en alle anderen belangrijker maken is een klassieke vorm van co-afhankelijke zelfvermijding.
Dit komt volledig overeen met de terminale zelfvermijding van de narcist.
Dit betekent, net als de narcist dat de mede-afhankelijke lijdt aan een gebrek aan bewustzijn, wat een gebrek aan zelfbewustzijn en zelfontwikkeling betekent.
De co-afhankelijke worstelt om verantwoordelijkheid te nemen voor zijn of haar innerlijke wonden. Dit is natuurlijk net zoals bij de narcist. Hij of zij begint de schuld te geven en te beschamen.
Het is heel gemakkelijk om rechtvaardig te verklaren dat de narcist slecht, gek en beledigend is en dat de mede-afhankelijke de “goede” persoon en het slachtoffer is.
Nu hebben we een giftige relatie — een pijnlijk destructief dansen op dezelfde medaille.
Schuld, schaamte en pijn zonder groei.
Beide partijen proberen die persoon in een andere versie van zichzelf te dwingen om iets te krijgen.
Dat is geen evolutionaire relatie.
De mogelijkheid van een evolutionaire relatie is altijd van toepassing op ELKE relatie.
Elke relatie houdt een belofte in van het genezen van de innerlijke wonden van de deelnemers — door krachtig alles terug te reflecteren wat iemand nodig heeft om te evolueren en in zichzelf te genezen.
Dat is wat intieme ‘liefde’ is: ik zal genoeg in je komen dat ik je zal triggeren en je zult mij ook activeren. De echte vraag is: “Wat ga ik doen met mijn spullen als je me triggert? Ga ik er de verantwoordelijkheid voor nemen of ga ik je verantwoordelijk houden? ‘
Als ik je verantwoordelijk houd, ben ik meteen een machteloos slachtoffer om mijn eigen leven te veranderen en te verheffen.
Als beide partijen de verantwoordelijkheid nemen voor hun veroorzaakte wonden, en dit delen met de echte authenticiteit en transparantie die ALLEEN onvoorwaardelijke liefde en aanvaarding voor zichzelf kan produceren wordt er groei, vreugde, uitbreiding en ongelooflijke verbinding gemaakt — en de hoogste roeping wordt wederzijds ervaren.
Dat is wat genezing en bevrijding van de innerlijke wonden is.
Er is geen krachtigere dynamiek om dat te bereiken dan in een intieme relatie.
Als de ene partner authentieke zelfverantwoordelijkheid toepast en evolueert en de andere niet – dan hoeft degene nooit nog zo’n relatie opnieuw te ervaren, en zal zeker niet in die dynamische relatie blijven.
Die relatie was de springplank die nodig was om naar het volgende niveau te gaan.
Ik verwacht dat je het zover hebt uitgekeken of uitgelezen.
Je kan je hart open genoeg hebt gehouden om de waarheid te voelen.
Ik hoop dat je contact maakt met wat je echt moet doen om beter te worden.
Ik ben ervan overtuigd hoe ongelooflijk je leven zal zijn als je dat doet.
Mogelijk moet u dit artikel of video meerdere keren lezen of bekijken om het echt te absorberen en zo ja, ik verzoek u dit dringend te doen.
Bedankt voor het lezen van dit artikel.
Als u vragen of opmerkingen heeft, kunt u deze achterlaten in het onderstaande commentaar gedeelte. Ik doe mijn best om ze allemaal te beantwoorden.
Veel liefde,
Annemie Persyn Declercq
Orthopedagoge
Hoe ons terug verbinden met onszelf? De lichaam-ziel connectie. Deel 1
Wat zijn de 5 illusies van “ik ben een slachtoffer” of slachtofferschap? Deel 1
Ben je een match voor een narcist?
Jij wilt meer weten over het bedriegen van de narcist, nietwaar? deel 1
Wat kun je doen als je woont naast een toxische persoon?
Hoe doe je het innerlijke proces van loslaten van codependentie aan de narcist? deel 1
De uitdaging van co-ouderschap met een narcist. Deel 4
Zijn we in harde narcistische tijden beland?
Hoe weten we of het veilig voor ons is, na narcistische misbruik?
Hoe reageren narcisten op een confrontatie? Deel 2
Een narcist kun je begrijpen, maar verdient geen begrip?
