Ten stelligste beweren sommige partijen dat ze niet fascistisch of nazistisch zijn. Ze menen zich geschoffeerd te moeten voelen als je een vergelijking zou durven maken. Maar aan “de essentie” gaan ze voorbij. Omgekeerd totalitarisme door een inversie van de methoden blijft totalitarisme.

Natuurlijk gaat niemand toegeven dat hij of zij fascistisch is. Dat men in sommige speechen haast letterlijk gedeelten van speechen van Hitler gebruikt is alleen maar maar een misverstand zeggen ze.

Afhankelijk van welke “definitief voor fascistisch” je gebruikt kun je dus bijvoorbeeld discussiëren over gelijkenissen en verschillen. Natuurlijk is er veel veranderd sinds de jaren dertig.

Geen democratie meer maar omgekeerd totalitarisme.

Als je echter kijkt naar wat essentieel is voor een democratie dan kun je maar moeilijk ontkennen dat we in geen democratie meer leven. Participatie van de burger, bestaat dat nog?

Maar wat is het verschil in deze fascistisch — achtige staat waarin we leven met wat een democratische samenleving zou moeten zijn?

Natuurlijk heb je de nieuwe technologieën waarvan traditioneel populistische partijen beter weten gebruik te maken. Ze tonen ook minder scrupules om te intimideren. Er is haast een opbod aan grof zijn door deze populistische partijen.

Zie je dan dat de meeste partijleiders de transformatie naar een fascistisch-achtige staat bewerkstelligen door daar op in te spelen. Ze bieden haast geen weerwerk in tegendeel zelf centrum partijen maken ook gebruik van trollen.

Aan de essentie gaan ze voorbij dat men het volk bedriegt en dit niet alleen tijdens verkiezingsperiodes.

En wie is er klaar om terug te vechten?

Zoals steeds voelen de meeste mensen zich machteloos en hulpeloos. De problemen binnen de “reality” programma’s en soap reeksen zijn iets dichter bij hun begrip en invoelingsvermogen. Ze zijn veel meer entertainend dan duidingsprogramma’s bekijken om zelf achter het “nieuws” te komen.

De oorlogen in het Midden-Oosten (met hun immigratie tot gevolg) en het terrorisme heeft de publieke aandacht zo gemonopoliseerd dat er een verhulde regimewijziging in het thuisland plaatsvindt.

Telkens opnieuw schept men een vijand zodat de publieke opinie voorbij gaat aan wat wel doorgevoerd. Dit gebeurt allemaal ondanks de bezwaren van privacy-commissies.

We doen mee met acties van de Nato soms om de democratie in te voeren en een totalitair regime neer te halen.

In dat proces komt ons eigen systeem dichter bij een totalitair regime en verzwakt het onze democratie verder.  Paspoort met vingerprint en overal camera’s lijkt een normaliteit geworden.

Je kunt het haast voorspellen als je een oorlog begint op basis van leugens dat dit het terrorisme zal bevorderen. Honderdduizenden slachtoffers waarvan veel kinderen en vrouwen dat vraagt om wanhoop en wraak.

De verandering is geïntimideerd door de plotselinge populariteit van twee politieke termen die men zelden eerder op het systeem toepaste. “Westerse Grootmacht” en “de Westerse superkracht” suggereren beide dat een nieuw machtssysteem, geconcentreerd en expansief, is ontstaan ​​en de oude voorwaarden heeft het vervangen.

Inderdaad op economisch en financieel vlak is er een enorme monopolisering van de macht sinds de laatste 30 jaar.

“Empire” en “superkracht” symboliseren nauwkeurig de projectie van Amerikaanse macht en Europese macht (Griekenland)  in het buitenland, maar om die reden verdoezelen ze de interne gevolgen.

Bedenk hoe vreemd het zou klinken als we zouden verwijzen naar ‘de grondwet van het Amerikaanse rijk’ of ‘grootmacht-democratie van Europa.

“De reden waarom ze vals klinken is dat “grondwet” beperkingen van de macht betekent. Democratie verwijst gewoonlijk naar de actieve betrokkenheid van burgers bij hun regering en het reactievermogen van de overheid tegenover haar burgers.

Van hun kant staan ​​’imperium’ en ‘grootmacht’ voor het overschrijden van grenzen en het verkleinen van de inbreng van de burgers.

De niveaus in de politiek zijn dan ook zo gelaagd dat je je verantwoordelijkheid telkens op een ander niveau kan leggen. (Catalonia)

Alles is een kwestie van compromissen, haalbaarheid en niet echt van gezond verstand en wetenschappelijke onderbouwing.

De toenemende macht van de staat en de afnemende macht van instellingen die bedoeld zijn om deze te controleren, is al enige tijd in de maak.

Als de journalistiek niet meer de staat controleert dan krijg je dat.  Als de topmanagers politieke uitvoerders zijn en dus niet meer in het algemeen belang werken, krijgt de staat een enorme macht wat niet anders is dan omgekeerd totalitarisme.

Ze verminderen wel het staatspersoneel, maar de kopstukken van die staat hebben meer macht dan ooit.

Het Amerikaans partijsysteem is een berucht voorbeeld die tot zo’n machtige ongecontroleerde staat en regering leidt. Het gevolg is een manipulatie van inlichtingendiensten.

De republikeinen daar zijn naar voren gekomen als een uniek fenomeen in de Amerikaanse geschiedenis. Ze evolueerde naar een partij van law and order van een vurig leerstellige partij, ijverig, meedogenloos, antidemocratisch en met een bijna meerderheid.

Een groot deel van haar vertegenwoordigers en kiespubliek is bereid om geweld te gebruiken als het politiek nodig zou zijn. (door o.a. de doodsstraf  herinvoeren.)

Naarmate Republikeinen ideologisch intolerant zijn geworden, hebben de Democraten het liberale label en hun kritische hervormingsgezinde kiesdistricten van zich afgetrokken om centrisme te omarmen. Daarmee omarmen ze het einde van de ideologie en dus van botsing van ideeën wat omgekeerd totalitarisme is.

Hetzelfde fenomeen zie je bij alle partijen in Vlaanderen.

Door op te houden een echte oppositiepartij te zijn, hebben de “Democraten” of hier de socialisten of de groenen  de weg naar de macht van een partij meer dan graag bereid om het te gebruiken om de zakelijke macht thuis te bevorderen. Door o.a.de vennootschapsbelasting te verminderen, de fiscale paradijzen en fiscale fraude geen punt te maken. De internationale bedrijven betalen zo goed als geen belasting. De vennootschappen betalen gemiddeld ongeveer de helft van wat het zou moeten. Iedereen die daarvoor zwijgt is mede-plichtig en solliciteert op een zitje bij bedrijven die dat organiseren, banken en internationale bedrijven.

Vertegenwoordigende instellingen vertegenwoordigen niet langer kiezers.

In plaats daarvan zijn ze kortgesloten, gestaag gecorrumpeerd door een geïnstitutionaliseerd systeem van omkoping dat hen ontvankelijk maakt voor machtige belangengroepen waarvan de kiesdistricten de belangrijkste bedrijven en de rijkste burgers zijn.

De rechtbanken, op hun beurt, wanneer zij niet steeds meer dienstmaagden van de bedrijfsmacht zijn, zijn consequent afwijzend tegenover de claims van nationale veiligheid. Verkiezingen zijn zwaar gesubsidieerde non-evenementen geworden. Ze kunnen doorgaans op zijn best slechts de helft van een electoraat aantrekken wiens informatie over buitenlandse en binnenlandse politiek wordt gefilterd via door bedrijven gedomineerde media.

Burgers worden in een nerveuze staat gemanipuleerd door berichten in de media over ongebreidelde misdaad en terroristische netwerken, door dun versluierde bedreigingen van de procureur-generaal. Burgers komen in een nerveuze staat door hun eigen angst voor werkloosheid.

Toch vind je geen nerveuze berichten over de banken die meewerken aan belastingparadijzen. Geen nerveuze berichten over bedrijven die andere bedrijven helpen om aan belastingvermijding en ontwijking te doen. Nog meer zelf deze banken helpen mee een wetgeving op te stellen waarvan ze perfect de achterpoortjes weten.

Ongetwijfeld zullen deze opmerkingen door sommigen als alarmist worden verworpen. Ik wil verder gaan en het opkomende politieke systeem ‘omgekeerd totalitarisme’ noemen, agressief expansionisme, hun methoden en acties lijken op zijn kop.

Bijvoorbeeld, in Weimar Duitsland, voordat de nazi’s de macht overnamen, werden de “straten” gedomineerd door totalitaire georiënteerde bendes. Alles wat er was van democratie was beperkt tot de regering.

In de Verenigde Staten zijn het echter de straten waar de democratie het meest leeft. Terwijl ligt het echte gevaar bij een steeds ongebreidelde regering.

Of een ander voorbeeld van de inversie:

onder het bewind van de nazi’s was er nooit enige twijfel over het feit dat ‘big business’ ondergeschikt was aan het politieke regime.

In de Verenigde Staten en in Europa is het echter al tientallen jaren duidelijk dat de macht van het bedrijfsleven zo overheersend is geworden in het politieke establishment. Het bedrijfsleven is zo dominant in haar invloed op het beleid, dat een rolinversie precies het tegenovergestelde suggereert dan wat bij de nazi’s’ het geval was.

In Politiek Europa kan je geen functionaris vinden of hij of zij heeft gewerkt voor de grote banken. Of na afloop van de politieke carrière vervoegt hij of zij een kaderfunctie in een bank.

Tegelijkertijd is het de macht van het bedrijf, als vertegenwoordiger van de dynamiek van het kapitalisme en van de steeds groter wordende macht die beschikbaar wordt gesteld door de integratie van wetenschap en technologie met de structuur van het kapitalisme, die de totaliserende drijfveer produceert. Onder de nazi’s werd de totaliserende drijfveer geleverd door ideologische begrippen zoals Lebensraum.

Marteling en concentratiekampen.

Bij weerlegging zal worden gezegd dat er geen binnenlands equivalent is van het nazi-regime van marteling, concentratiekampen of andere terreurinstrumenten.

Maar we moeten niet vergeten dat nazi-terreur in het algemeen niet op de bevolking werd toegepast; het doel was eerder het bevorderen van een bepaald soort schimmige angst – geruchten over marteling – die zouden helpen bij het beheren en manipuleren van de bevolking.

Positief gezegd, de nazi’s wilden een gemobiliseerde samenleving die eindeloze oorlogvoering, uitbreiding en opoffering voor de natie wilde ondersteunen. De haat tegen Joden, zigeuners, gehandicapten en homo-seksuelen moest dit financieren. Die haat helpt een vijand beeld te creëren om het Duitse volk op te trommelen.  Ook de verschillende kerken werden afhankelijkheid gemaakt van Hitler. Wie niet gehoorzaamde werd naar het concentratiekamp gestuurd.

Terwijl het nazi-totalitarisme ernaar streefde de massa een gevoel van collectieve macht en kracht te geven met de leuze Kraft Freude (“Kracht door vreugde”), kiest het omgekeerd totalitarisme voor een gevoel van zwakte, van collectieve nutteloosheid te creëren.

Politiek gedemobiliseerde samenleving

Terwijl de nazi’s een continu gemobiliseerde samenleving wilden die niet alleen het regime zonder klachten zou steunen en enthousiast ‘ja’ stemden op de periodieke volksraadplegingen, wil omgekeerd totalitarisme een politiek gedemobiliseerde samenleving hebben die nauwelijks stemt, nauwelijks staakt, nauwelijks betoogt.

Trouwens wat er ook aan protest getoond wordt, de meeste politici zijn zo schaamteloos dat ze op hun plaats blijven zitten.

Ondanks de hoge niveaus van terroristische dreiging gedurende lange periodes werd er ons verteld om onze consumerende – televisie – sociale media levenswijze verder te zetten.

Terrorisme was dus oorlog.

Je zou kunnen zeggen burgeroorlog tegen een onzichtbare vijand.

We moesten gewoon vertrouwen dat alle maatregelen die genomen werden in ons belang waren.

Meestal zullen democratische leiders als er oorlog is de burgers mobiliseren, waarschuwen voor naderende offers en alle burgers aansporen zich aan te sluiten bij de ‘oorlogsinspanning’.

In plaats daarvan heeft omgekeerd totalitarisme zijn eigen middelen om algemene angst te bevorderen; niet alleen door plotselinge “waarschuwingen” en periodieke aankondigingen over recent ontdekte terroristische cellen of de arrestatie van schaduwfiguren.

Ze bevorderen angst door de gepubliceerde, hardhandige behandeling van vermoedelijke terroristen op Guantánamo Bay. Of daar is de plotselinge fascinatie voor ondervragingsmethoden die in dienst zijn of grenzen aan foltering, maar in een alomtegenwoordige sfeer van angst.

Die sfeer wordt aangewakkerd door een bedrijfseconomie van meedogenloze efficiëntie, intrekking of vermindering van pensioen- en gezondheidsvoordelen; een bedrijfspolitiek systeem dat meedogenloos de sociale zekerheid en de bescheiden gezondheidsvoordelen dreigt te privatiseren, vooral voor de armen.

Wie kwetsbaar is wordt stap-voor-stap uitgesloten. Geen enkele partij neemt het op voor wie zonder stem is. (zoals daklozen, mensen zonder papieren, uitgeprocedeerde vluchtelingen enz.)

Met dergelijke middelen om onzekerheid en afhankelijkheid te bevorderen, is het voor het omgekeerde totalitarisme bijna overdreven om een ​​systeem van strafrecht in te zetten dat buitengewoon straffend is.

De elementen zijn dus aanwezig:

een zwak wetgevend orgaan,

een rechtsstelsel dat repressief is,

een partijensysteem waarbij meerdere partijen erop is gericht het bestaande systeem opnieuw samen te stellen. Ze willen permanent de voorkeur geven aan een heersende klasse van rijken, welgestelden en bedrijven.

Terwijl geven ze de armere burgers een gevoel van hulpeloosheid en politieke wanhoop. Tegelijkertijd laten ze de middenklasse bungelen tussen angst voor werkloosheid en verwachtingen van fantastische beloningen zodra de economie verder groeit. Ondertussen zorgen de transfers naar de rijken voor de nodige begrotingstekorten.

De media wordt niet meer toegelaten om een onafhankelijke mening te geven.

Neen, de media dienen haar meningen volgens de verkiezingsuitslag te verdelen.

Dat schema wordt doorgevoerd met een toenemende mate geconcentreerde media; door de integratie van universiteiten met hun zakelijke weldoeners; door een propagandamachine die is geïnstitutionaliseerd in goed gefinancierde denktanks en conservatieve stichtingen. En door manipulatie van sociale media zoals “Analytics en big date“.

Wat op het spel staat, is niets minder dan de poging van een aanvaardbare vrije samenleving in een variant van de buitengewone regimes van de afgelopen eeuw.

Ondertussen hebben we in Vlaanderen een politieke crisis waar de 2 grootste partijen samen naar toe werken.

Waar de 2 grootste partijen dezelfde propaganda methodes en retoriek gebruiken. Die propaganda methodes zijn het nieuwe normaal. Ongestraft leugens verspreiden, haat zaaien, trollen creëren, valse beelden gebruiken.

Enkele buitengewoon rechtse figuren hebben hun geweer van schouder gewisseld. Niet de Joden zijn nu het grote gevaar maar de islamisering.

Ze voeren geen strijd dit maal tegen een Joods complot maar tegen de Islamisering.

Dat dagelijks tientallen vluchtelingen die niets met Islamisering te maken hebben geen mensenrechten hebben maakt niets uit. We noemen dat een afradingspolitiek.

Systematisch de mensenrechten afbreken ook van mensen in armoede dient de bevolking koest te houden om de besparingen te slikken. En als dat dreigt te mislukken dan lanceren ze een twitter bericht die voor de nodige afleiding of intimidatie dient te zorgen. Natuurlijk zaaien zij geen haat, enkel hun volgelingen.

Ondertussen worden dezelfde repressie methodes opgevoerd als uithuiszetting, duizenden kosten aan gerechtsdeurwaarders, leven met 50 euro per week. Sowieso hebben de daklozen geen hoop om uit hun situatie te komen omdat een groot deel van de bevolking zich laat meeslepen door de immigratie-problematiek.

Niet dat immigratie al die spanningen veroorzaakt. De spanningen op de begroting en de besparingen zijn vooral te wijten aan de enorme toename van fiscale fraude Maar ook aan de de vermindering van sociale bijdragen en vennootschapsbelasting en dit gedurende tientallen jaren.

Wat zal de volgende stap zijn op weg naar de totalitaire staat?

Er is veel propaganda nodig om een volk in de juiste richting te doen marcheren.

Ik hoop dat jij tegengewicht zal nemen omdat je weet dat narcisten meedogenloos zijn. En ja die narcisten bevinden zich vooral in politiek en religie.

Ik hoop ook dat in die strijd niet haat zal overwinnen maar liefde.

Het is een proces om als samenleving te groeien.

Innerlijke kind laten integreren om sterk te worden. Deel 2 video

De gegevens waarmee Trump de macht heeft overgenomen

Trump Wilders De Wever symptoom of media fenomeen? VKoN

Het gelaat van de andere op weg naar zijn bevrijding

Zijn we in harde narcistische tijden beland?

Geen toelating voor narcistische propaganda!

Meer Kennis van narcisme een must.

Innerlijke kind laten integreren om sterk te worden. Deel 2 video

Hoe kun je jouw genezing na narcistisch misbruik bevorderen? video

Narcistische politici en hun narcistische kiezers

Spin dictators and the style of modern democracy

Hoe verloopt de beledigende cyclus van de narcist?