Haatprediking en de dood van Amy Winehouse.
Het weinige nieuws dat ik zelf nog lees, lijkt me de afgelopen maanden geschreven door een onbuigzame surrealist zonder normen in de maatschappij. Vlaanderen blijkt niets anders dan een reeks van bizarre woorden in de media zonder waarden en normen. Zonder dromen. Zonder Mededogen.
Het nieuws is een bundel van geïsoleerde fenomenen zonder ogenschijnlijke betekenis of verbinding. Neem de recente gebeurtenissen van terroristen, buitengewoon gewelddadig en ook tragisch voor de slachtoffers.
Je kunt dikwijls op dezelfde pagina van een krant, of in de sociale media, direct naast elkaar, alleen maar gescheiden door een dunne zwarte lijn de haat lezen en het politiek recupereren door sommigen.
Wat blijkt dat mensen zo’n dodelijk ideaal hebben.
Toch die haatzaaierij veroorzaakt verschrikkelijk veel leed bij de vluchtende kinderen. Hoeveel doden moeten er nog vallen voordat mensen zullen mededogen hebben met de vluchtende kinderen?
In de plaats van actie te ondernemen zie ik zoveel zoeken naar zondebokken. Brussel is een hel volgens Donald Trump. Brussel moet opgekuist worden volgens een ander. Vandaag nog weer in een krantenartikel het gebruik van “sweeping”, in plaats van menselijke controles.
Volgens de VN hebben zwangere vrouwen en kinderen recht op bescherming, maar daar hoor je zo weinig over. Sommigen hebben blijkbaar sympathie voor een dodelijk ideaal.
U kunt het echt lezen de afgelopen tijd: hoe minder van die beesten hoe beter, en dan heeft ‘men’ het over mensen met een Islam geloof of mohammedanen. Laat de honden er op los enz.
Ik was ook sterk geschrokken door de kampioen van de vrijmeningsuiting in het parlement die Aartsbisschop De Kesel een klootzak noemde.
Ik ben geschokt door al die nabijheid van haat.
Major Tom
Een ander fenomeen zijn die vele artiesten die veel te jong sterven. De commentaren op een steunbetuiging aan de familie van David Bowie vanuit het Vaticaan veroorzaakte ook een kleine storm binnen sommige kringen van christenen.
Waarschijnlijk een ander dodelijk ideaal: Hoe kunnen we die Paus Franciscus kwijt? Door hem zijdelings in diskrediet te brengen.
Amy Winehouse.
Al die haat prediking heeft op geheel verschillende manier te maken met een andere tragische gebeurtenis de dood van Amy Winehouse op 23 juli 2011. Als ik die haatprediking lees, is dikwijls haar dood ook in mijn gedachten. En ik kon daar eerst geen betekenis aangeven.
Beiden zijn voor mij een nachtmerrie. Vanzelfsprekend is de dood van Amy van een andere morele betekenis dan de slachtoffers gemaakt door de haatzaaierij. Haar dood zal niet geclassificeerd worden onder moord.
Maar is er dan toch niet een gemeenschappelijke noemer?
Zeker niet gelijkwaardig. Een intense haat misschien. In alle geval uiteindelijk destructief zoals haatzaaierij en zondebokken zoeken. Wellicht ook een soort obsessie en het voortdurend bezig zijn met hun ideaal.
Hetzij een maatschappij model, rationalisme, scoren in de media, carrière maken.
Aandacht vragen.
Komen die mensen van een andere planeet?
Velen zullen het met mij eens zijn dat Amy Winehouse enorm getalenteerd was.
Toch evenzeer zo verschrikkelijk: haar zelfvernietigingsdrang. En ook een obsessie. Waar is het mededogen gebleven, waar is de hand die dient gereikt te worden naar de kwetsbare mens gebleven?
Een zelfmoord vraagt altijd meer vragen dan antwoorden, want elke dood blijft een mysterie. De dood van Amy Winehouse zal ook niet worden gemerkt als zelfmoord.
Velen reageren ook als “zij heeft het zelf gezocht!” “Dat is haar keuze.” En wij de toeschouwers en fans blijven met een leegte die we niet willen invullen met zo’n platitudes. Niets zeggen en de mooie herinneringen blijven over.
Waarom heeft ze haar mooie leven vernietigd?
Haar leven en dood heeft eigenschappen gemeen met die van andere muzikanten — zoals Janis Joplin, Jim Morrison en Jimi Hendrix (alle van wie ook overleden op 27 jaar).
Die dood-wens werd gevoed door alcohol en andere stoffen. Maar vooral door haar eetstoornis sinds haar 14 jaar.
Could Amy Winehouse Have Been Saved? Russell Brand The Trews
Ook daar kunnen we op reageren door een zondebok te zoeken. Wie waren de leveranciers?Wat heeft haar thuissituatie daarmee te maken, waarschijnlijk veel? Ook in haar songteksten lezen we voortekens van die doodwens.
Een netwerk van normen in de maatschappij — grotendeels stilzwijgende regels van gedrag.
Volgens Emile Durkheim moet een socioloog de verklaring voor sociale feiten niet zoeken bij individuele personen. Samenleving wordt gehouden samen en door een netwerk van normen — grotendeels stilzwijgende regels van gedrag.
Durkheim spreekt ook over een “romantische anomie“, met name als een “oneindig dromen”, gedoemd om in strijd te zijn met het beginsel van de werkelijkheid, en met potentieel dodelijke afloop.
Als je die wetten van de werkelijkheid niet volgt val je naar beneden zoals Icarus.
Amy Winehouse een klassieke ontevreden kunstenaar?
Misschien als we aan Amy Winehouse denken zien we een klassieke ontevreden kunstenaar, die vooral ontevreden was met haar eigen prestatie.
Dan kunnen we het aannemelijk vinden om haar binnen die ruime categorie te brengen? Maar ook hier is er geen bevrediging. We kunnen geen bevredigende antwoorden vinden. Typisch in onze hedendaagse cultuur is dan een amalgaam van verschillende antwoorden, waar ieder zijn keuze maakt.
Winehouse was zeer uitgesproken in haar gesprekken zowel op het podium als in interviews. Zij dacht dat die attitude deel uitmaakte van haar beroep.
Maar David Bowie slaagde er wel in veel van zijn privé gescheiden te houden voor het publiek.
David Bowie was David Jones. Voor Amy lijken haar uitlatingen te lezen als een intiem dagboek. Amy was kwetsbaar, zoals ieder kind, ze reageerde over emotioneel op de scheiding van haar ouders. Maar wat wil je, 7 jaar zijn en het warme nest valt uiteen.
Amy Winehouse: wie maakte je wijs dat je lelijk was?
Een van haar terugkerende zorgen als ze spreekt over zichzelf is volgens haar haar onbevredigend uiterlijk. Ze zegt “Ik ben lelijk.” Tussen haar twee albums verandert ze volledig haar look.
Ze wordt direct herkent: Ronnettes hair-style, Cleopatra oog-make-up en haar tattoos. Ondanks haar succes blijft ze ontevreden over haar uiterlijk. Ontevreden zijn over uw uiterlijk kan ook dodelijk zijn.
Ze geeft ook dikwijls aan zichzelf de schuld van haar mislukking in haar relaties.
Dit is niet een kunstenaar die los is van normen.
Integendeel, ze streefde naar de perfectie, wat ook een vernietigend spel is met jezelf. Ze had een enorme zelfkritiek. Ook minimaliseerde ze de reactie die ze kreeg van haar toeschouwers. “Ze houden van me, omwille van mijn grote mond.”
Het gaat vaak over uiterlijke lichamelijke kenmerken in haar woordenschat.
Zij is niet de vrije romantische troubadour die de normen in de maatschappij over schoonheid aan zijn laars lapt.
Dacht ze soms over zichzelf als een mislukking?
Haar liederen suggereren dit.
Zoals in Back to Black: I’m no Good.
Als je zo’n negatief zelfbeeld hebt en je gaat daar dan zo over zingen en je publiek
bekrachtigt dat, is dat ook niet dodelijk?
Ons hedendaags Zelfbeeld.
In haar boek “The Beauty Myth” schrijft Naomi Wolf onze obsessie met bepaalde uiterlijke verschijningsnormen toe aan het late kapitalisme.
Ons hedendaags zelfbeeld hebben we mee te danken aan de vele uren dat we de filmsterren, de Vips, de cosmetische producten advertenties bekijken op de media.
Toch is het ook aannemelijk om te beweren dat een gevoeligheid voor verschijning en fysieke kenmerken diep evolutionaire wortels heeft.
In categorieën oordelen en veroordelen.
Velen voelen de noodzaak om zich duidelijk als man van een vrouw te onderscheiden.
De vrouw werd immers geschapen uit de rib van de man.
Of werd de vrouw van de man gesneden?
Feit is dat in de biologische evolutie dat eerst de ongeslachtelijke voorplanting bestond.
We worden ook ver-(ge) – leid door de manier waarop mensen naar ons kijken of bekeken worden.
In onze partnerkeuze blijkt dat voor velen toch een belangrijk criteria te zijn.
Maar neerkijken op bepaalde mensen omwille van hun uiterlijk kan dodelijk zijn.
Minstens zal dat een invloed hebben op je zelf-beeld.
Stel dat je jarenlang gepest werd om uw uiterlijk. Stel dat je ouders of belangrijke personen van kleins af uw uiterlijk blameren. Dat je daarbij opgroeit in een cultuur waar dat zo belangrijk is?
Anorexia kan dodelijk zijn. Ook boulimia nervosa.
Iemand of een groep in een bepaalde categorie stoppen kan soms zijn nut hebben om erover te kunnen spreken.
Maar in wezen leidt dat categoriseren tot discriminatie.
Ook dat kan dodelijk zijn.
We vergeten de schoonheid van de mens en dat kan massaal dodelijk zijn.
Dat uitsluitingsgedrag leidt tot anti-semitisme, anti-islamisme, anti-asielzoeker, onvrijheid van godsdienst enz.
Dat blijkt toch in de sociale media dikwijls over te gaan tot echt racisme.
De Europese mannen blijken bedreigd door de komst van bepaalde vreemde culturen, klinkt toch heel dichtbij ‘zuiverheid” gedachten.
De redenen waarop de terroristen zich baseren is echt gebaseerd op uitsluiten en uitroeien.
René Girard en het zondebokmechanisme in de maatschappij.
Wellicht is de uitleg die René Girard aan deze mentaliteit heeft de beste analyse die op dit moment kan gemaakt worden. Het betreft de scapegoat theorie.
De terroristen van Daesh identificeren zichzelf als de verdedigers van de Islam. Anderen identificeren zich al naar gelang als de verdedigers van het christendom, de Westerse cultuur, de Vlaamse identiteit, de Europese waarden en noem maar op.
Als er doden vallen door uitsluiting (en opsluiting) dan kunnen we worden gered. Dat is net de theorie van de zondebok.
Mensen, groepen, culturen, maatschappijen zouden alleen maar gered worden als er slachtoffers vallen.
Afschuwelijk maar nodig?
Misschien herinner je een uitspraak in de verdediging van Breiviks acties:” het was afschuwelijk maar nodig.”
Misschien vind je ook dat het afschuwelijk is wat mensen meemaken in de gesloten centra. Dat zal wel.
We hebben afschuwelijke beelden gezien in Duinkerke, in Calais, van bootvluchtelingen, van de vluchtelingen in Irak, van de vluchtelingen in Syrië, van de vluchtelingen in Zeebrugge, van onthoofdingen, van verkrachtingen, van verbrandingen.
De gruwel, niet op film maar in werkelijkheid.
We kennen dat, nu. De geschiedenis herhaalt zich.
Maar is dat ook nodig?
Er is nu eenmaal die diversiteit, een grote bezorgdheid over de normen en we gaan zo gemakkelijk af op het uiterlijk.
En velen zijn zo bezorgd om hun uiterlijk.
Terwijl Amy door zelf-kritiek zichzelf vernietigt en haar publiek en entourage dat bevestigt, zwengelen velen door die steeds herhaalde haat de kritiek tegenover anderen aan.
Tot dat er nog meer slachtoffers vallen.
Door die systematische haatprediking worden sommigen bereid zichzelf op te offeren mits ze daardoor genoeg slachtoffers maken.
Door die systematische haatprediking verliezen velen voeling met de werkelijkheid.
En worden mensenrechten uitgehold omdat het nodig zou zijn.
Wellicht is het zo dat die narcistische tendens leidt tot de waanvoorstelling dat we op deze manier de problemen zullen oplossen.
We beantwoorden dat geweld met nog meer haat, met weerwraak en al naar gelang een andere zondebok van dienst.
Inderdaad, Amy had last van haar norm over haar schoonheid. En Amy had ook last van de scheiding van haar ouders op haar 7 jaar. Haar vader dacht dat ze er heel snel over was. Maar was de grote afwezige. Tot dat het grote geld kwam.
En Amy had last van de media die in het coveren van een vallende ster de meute doet goed voelen en haar roddel kan verkopen.
De wereld lijkt overdreven last te hebben van normen in de maatschappij.
Normen over begrotingstekorten, GAS-boetes, over taalgebruik en om asiel te krijgen. enz.
Maar zoals iedereen zou kunnen beseffen normen in de maatschappij zijn het gevolg van waarden. Maar velen gebruiken die termen door elkaar.
De discussie over de waarden werd niet gevoerd.
Waar ieder juist zich zou moeten vragen blijven stellen. Met normen ga je veroordelen, uitsluiten.
Spijtig dat Amy zich zo waardeloos voelde en bezeten was door haar normen.
Als ieder wat meer openheid zou hebben voor de waarden van een ander en inzicht in zichzelf en daarover zou kunnen praten dan zou dat veel zondebok mechanismen tot stilstand brengen en levens redden.
Over waarden en normen in de maatschappij daar gaat het dikwijls om in mijn blogs.
Bloggen is een vorm van vrijmeningsuiting.
En ook over een netwerk vormen met mensen die elkaars waarden respecteren en die samenwerken om problemen op te lossen. Door te netwerken kun je snel leren.
En hoe je die oplossingen kunt aanbieden en de sociale communicatie kunt voeren.
Mag ik u vragen mij te laten weten in welke mate u last hebt van al die normen in de commentaren onderaan deze pagina.
Echt bruikbare suggesties.
Van kwetsuur naar litteken. Hulpverlening aan kinderen met complex trauma. Paperback
auteurs:
Eileen Tang, Nicole Vliegen, Patrick Meurs
Kinderen met complex trauma (ook gehechtheidstrauma of vroeg ontwikkelingstrauma genoemd) worden in de hulpverlening aangemeld omdat ze moeilijk in de omgang zijn.
Hun opvoeders, begeleiders en ouders kunnen een gespecialiseerde handleiding gebruiken om deze kinderen zonder kleerscheuren te helpen opgroeien.
Ontwikkelingstaken die bij andere kinderen iets meer ‘vanzelf’ verlopen, of met slechts kleinere hobbels in de weg, zijn voor deze kinderen soms onoverkomelijke struikelblokken of doen de ontwikkeling helemaal vastlopen.
Ze krijgen wel eens etiketten als ‘ontwikkelingsgestoord’, ‘gedragsgestoord’, of ‘gehechtheidsgestoord’ opgeplakt. Deze kinderen en hun ouders verdienen een trauma-sensitieve context met veel begrip én professionele kennis. Dit boek wil daartoe bijdragen.
In het boek wordt bekeken hoe moeilijke ervaringen tijdens de eerste levensfase de ontwikkeling van een kind kunnen beïnvloeden, en welke ontwikkeling deze kinderen (vaak adoptie- en pleegkinderen) vervolgens kunnen doormaken.
Daarna wordt de lezer meegenomen in de therapieruimte, om er stil te staan bij de processen van verandering en groei die meer opbouwende ontwikkelingssporen mogelijk kunnen maken.
Amy Winehouse – The Final Goodbye. dvd
Amy Winehouse — The final goodbye is een intieme kijk in het sensationele leven van Amy Winehouse. Deze speciale docu vertelt het verhaal over haar leven en haar opmars tot popicoon! Amy Winehouse was voorbestemd om beroemd te worden.
Maar Amy had ook een donkere kant, haar wilde levensstijl werd vaak verweten aan haar relatie met Blake Fielder Civil, de liefde van haar leven. Hun zelfdestructieve persoonlijkheden leidden tot drugs – en alcoholverslaving. Amy kon hier niet meer tegen en het werd uiteindelijk haar voortijdige dood.
Amy Winehouse – Revving @ 4500 RPM´s & Justified: Unauthorized
In deze documentaire zie je Amy Winehouse zoals ze werkelijk is en was, en waarom ze nog steeds op zoek is naar zichzelf. In 2003 debuteerde Amy met haar album ‘Frank ‘ waar ze wereldwijd lovende kritiek op ontving.
Ze werd gezien als de soulvolle opvolger van zangeressen als Ella Fitzgerald, Billie Holiday, Sarah Vaughn and Dina Washington. Anno 2009 is dit niet meer het geval. Amy Winehouse is de brave meid ‘gone bad’. Dit is de dvd achter het verhaal van succes en verval.
Amy
De film AMY vertelt het unieke levensverhaal van zangeres Amy Winehouse vanuit haar eigen perspectief. Met haar fenomenale stem en muzikale talent, behoort zij tot één van de grootste icon en van deze eeuw.
Als dé superster van een generatie en een authentieke jazzartiest pur sang, schreef en zong Amy vanuit het diepst van haar hart. Ze gebruikte haar muzikale gave om haar persoonlijke problemen te uiten.
De combinatie van haar rauwe eerlijkheid en haar talent leidde tot enkele van de origineelste en meest bejubelde nummers van deze eeuw, waarvoor zij bekroond werd met zes Grammy Awards.
Haar wereldwijde succes had echter ook een keerzijde en veroorzaakte een opdringerig en genadeloos mediacircus. Deze levensstijl in combinatie met haar roerige relaties en rock ‘n roll levensstijl zijn tol begon te eisen onder meer door dat ze al op 14-jarige leeftijd aan bolemie leed.
Op 23 juli 2011 overleed Amy Winehouse aan alcoholvergiftiging. Ze was 27 jaar oud.
Amy, mijn dochter
Amy, mijn dochter is het openhartige en liefdevolle verhaal van een vader die zijn dochter verliest. Een getalenteerde vrouw die veel te jong is gestorven, maar een erfenis achterlaat die generaties lang zal voortduren.
Amy’s familie, vrienden en fans rouwden op 23 juli 2011, toen het tragische nieuws naar buiten kwam dat deze opmerkelijke en bijzondere vrouw er niet meer was. Fans over de hele wereld hadden hun idool verloren, een diepbedroefde familie had hun Amy verloren.
Naast het verdriet bracht deze gebeurtenis ook veel vragen naar boven over haar publieke strijd met drugs en alcohol.
Hoe kon een zangeres met zoveel soul zo jong sterven?
Vader en vertrouweling Mitch Winehouse geeft een intiem inkijkje in het leven van Amy. Hij zet een portret neer van Amy, met alle personen en gebeurtenissen die haar gevormd hebben: van een ondeugende kindertijd tot de verhalen van haar oma over de Jazz Age en de nummers van Frank Sinatra die thuis werden gezongen.
Mitch beschrijft hoe ze haar unieke sound ontwikkelde die onvergetelijke nummers heeft opgeleverd als You Know I’m No Good, Rehab en Back To Black.
Er zijn vele manieren om Amy Winehouse te omschrijven – een talent, een bron van inspiratie, een icoon – maar het zijn de humor, charme en levenslust die haar onsterfelijk hebben gemaakt in de harten van vele muziekliefhebbers.
Met exclusieve foto’s en kaarten van Amy. Alle auteursopbrengsten van dit boek gaan naar de Amy Winehouse Foundation.
Saving Amy E-book
Amy Winehouse – The Final Goodbye dvd
AThe final goodbye is een intieme kijk in het sensationele leven van Amy Winehouse. Deze speciale docu vertelt het verhaal over haar leven en haar opmars tot pop-icoon! Amy Winehouse was voorbestemd om beroemd te worden.
Maar Amy had ook een donkere kant. Haar wilde levensstijl werd vaak verweten aan haar relatie met Blake Fielder Civil, de liefde van haar leven. Hun zelfdestructieve persoonlijkheden leidden tot drugs – en alcoholverslaving. Amy kon hier niet meer tegen. Het werd uiteindelijk haar voortijdige dood.
Amy Winehouse: Faded To Black 1983-2011 dvd
Deze ontroerende nieuwe documentaire neemt je mee op reis door het leven van superster Amy Winehouse. Gesprekken met vrienden & fans van de ster. De interviews vanaf haar jeugd gaan helemaal tot aan haar tragische dood in Juli 2011.
De documentaire bevat ook een originele muziek tribute aan Amy, van zanger en liedjesschrijver Phil Ashmore.
Amy Winehouse – I Told You I Was Trouble Live. dvd
Girl Done Good. dvd
Werkboek anorexia- en boulimia nervosa.
Werkboek Anorexia en boulimia nervosa geeft informatie over onder andere het ontstaan, de lichamelijke gevolgen en het in stand houden van eetstoornissen.
Aspecten als gezonde voeding, sporten en bewegen, evenals de verschillende therapievormen komen ook aan de orde.
Patiënten die meer over hun eetstoornis willen weten, krijgen met de speciale huiswerkopdrachten gelegenheid na te denken over hun eigen eetprobleem en hoe daarmee om te gaan.
De totstandkoming van dit boek is voor een belangrijk deel gesubsidieerd door Mentrum, Centrum voor Psychotherapie, in het kader van het zorgprogramma eetstoornissen in de regio Amsterdam-Centrum, Oud-West en Noord.
Dit werkboek is bedoeld voor mensen met anorexia of boulimia nervosa. Het is uitermate geschikt als hulpmiddel in een therapie of als werkboek in educatiegroepen voor eetstoornissen en zelfhulpgroepen.
Cognitieve gedragstherapie bij jongeren met een eetstoornis eten zonder angst.
Cognitieve gedragstherapie bij jongeren met een eetstoornis is een protocol voor de behandeling van jongeren tussen de 10 en 20 jaar met een eetstoornis.
Het protocol bestaat uit een praktische handleiding voor de behandelaar en een aansprekend werkboek voor de jongere. De handleiding beschrijft voor de verschillende behandelfasen een reeks van mogelijke technieken, waaruit de therapeut kan kiezen.
Een theoretische onderbouwing van het behandelprotocol, een overzicht van empirisch onderzoek en een bespreking van gebleken behandelresultaten van verschillende behandelmethoden gaan hieraan vooraf.
Het werkboek informeert de jongere over eetstoornissen en bevat opdrachten en oefenmateriaal.
Het werkboek wordt los van de handleiding aangeboden. Een protocol dat bruikbaar is voor de behandeling van zowel jongeren met anorexia nervosa, boulimia nervosa als een eetstoornis niet anders omschreven, is niet eerder verschenen in Nederland.
‘Deze kleurrijke, fris geïllustreerde boeken vullen een lacune in het arsenaal van elke behandelaar die met deze doelgroep te maken heeft’volgens Chaim Huyser, kinder-en jeugdpsychiater, in Tijdschrift Kinder-& Jeugdpsychotherapie nr. 4 2011.
Geschikt voor psychologen, orthopedagogen, psychiaters en andere hulpverleners. Dit protocol verschijnt in de Kind en Adolescent Praktijkreeks.
Een reeks met heldere en gefundeerde informatie over stoornissen en behandelmethoden voor kinder- en jeugdpsychologen, orthopedagogen, kinder- en jeugdpsychiaters en andere hulpverleners. In iedere uitgave komt een behandelmethode aan de orde.
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren