Merk het vastgelopen gedrag op met nieuwsgierigheid en zonder oordeel. Je zou kunnen zeggen: ‘Ik merk een deel van mij op dat doet… of gelooft… Zet wat tijd opzij, sluit je ogen en zoek naar bronnen.
Resourcing betekent:
jezelf aarden in het lichaam door je voeten op de grond te voelen, je zintuigen te gebruiken, een deel van je lichaam op te merken dat nu goed voelt (of iets wat voor jou werkt). Wanneer je zenuwstelsel behoorlijk geaard aanvoelt, denk dan aan dit gedrag of deze overtuiging, en let nu op je lichaam. Sta alle sensaties en emoties toe die naar boven komen om er te zijn, en merk ze op als delen van jou (niet allemaal van jou) in het moment.
Als je voelt dat je ontregeld raakt door in de geest te gaan of te dissociëren, grond dan opnieuw en kom terug naar de oefening. Blijf emoties en sensaties voelen zonder oordeel en zonder ze de overhand te laten nemen, totdat je een verschuiving in je lichaam opmerkt die neutraler of positiever aanvoelt.
Stel je nu voor dat je denkt en handelt op een manier die je wilt. Hoe voelt het?
Grond jezelf echt in alle positieve emoties en sensaties die naar boven komen.
Je kunt letterlijk alles op elke leeftijd opnieuw bedraden – het vereist gewoon voortdurende oefening!
Misschien wil je deze oefening meerdere keren herhalen over hetzelfde gedrag of gedachtepatroon dat je wilt veranderen.
Ik gebruik graag het proces dat ik hierboven heb geschetst om vastgelopen gedrag- en denkpatronen te veranderen.
Om je er zelfs maar van bewust te worden, is het van cruciaal belang dat we diep met ons lichaam verbonden zijn, zodat we de bewuste waarnemer van ons onderbewustzijn kunnen worden.
Mijn voorbeeld is dit:
In de loop van de tijd begon ik mijn overmatig geven op te merken, gedreven door de overtuiging dat ik niet genoeg ben zoals ik gewoon ben.
Het hielp me om te zien en te begrijpen dat dit wordt gedreven door hoe ik ben opgevoed: altijd bekritiseerd, heel weinig geprezen, altijd gelovend dat ik steeds meer moest doen om de liefde van mijn verzorgers te ontvangen!
Toen ik dit diep onbewuste, door overtuigingen gedreven gedrag opmerkte, begon ik het overal te zien: in mijn drukte-mentaliteit in mijn werk, in al mijn relaties.
Ik liet mezelf dit als een onderdeel observeren, en begon het proces: een diep verdriet kwam in mijn borst, en ik bleef erbij. Ik liet mezelf dit verdriet voelen omdat ik niet alleen voor mezelf werd geaccepteerd.
Ik bleef de zin horen: wie je bent is niet genoeg.
Hoe meer ik in het droevige deel wegzonk, hoe meer ontregeld ik werd, dus ik voelde mijn handen. Hoe zacht, stabiel en comfortabel ze zijn. Toen ging ik terug in het verdriet en bleef erbij totdat het uit mijn lichaam rolde.
Ik bleef met diepe rust achter. Diepe rust. Ik hoorde steeds: jij bent het. Dat is alles wat nodig is. Alleen jij. Niet meer of minder.
Dit is de betekenis van ware belichaming: een weten voorbij het weten. Mijn leven is drastisch veranderd sinds ik heb geleerd dat we, om te kunnen veranderen, tot dit op het lichaam gebaseerde weten moeten komen.
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like.
Lees meer
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren