Wie moedigt nu slachtofferschap aan?
Ik lees een bericht op mijn Facebook Nieuwsfeed. Het was in een bekende narcistische mishandelingstherapiegroep, over een vrouw die vertelde hoe verwoest zij was door het gedrag van haar ex-narcist.
De antwoorden waren hoe ze zijn gedrag nooit kon stoppen, en hoe haar enige opluchting zal zijn wanneer hij iemand anders ontmoet, en alleen dan zou zijn kwellende gedrag tegenover haar stoppen.
Wat Melanie Tonia Evans het meest choqueerde was de maker van deze groep, die duizenden leden heeft, volledig akkoord is gegaan met deze antwoorden en hen heeft bevestigd voor deze arme vrouw.
Ik was gekrenkt, verbolgen en ziek dat deze vrouw hier achterbleef: ‘Jazeker, je hebt geen hoop op enige opluchting of vrede in je leven totdat HIJ iets anders in zijn leven doet’.
Nu wil ik beginnen met mijn disclaimer, voordat ik het ECHT ga doen.
Ja, ik begrijp hoe verwoestend het is om narcistisch te worden misbruikt. Ik was één van deze mensen die bijna stierf vanwege het misbruik. Ik weet dat het vreselijk is, vooral als onze kinderen erbij betrokken zijn. Mijn ex-narcist joeg mijn kinderen uit mijn huis. En door de jaren stress kreeg ik tromboses en werd mijn chronische pijn erger.
Ik begrijp ook hoe we zo vast kunnen zitten in het model van slachtofferschap en de overtuiging dat de narcist alle macht heeft en dat er geen hoop is.
Wij zijn deze pijn niet aan het verminderen.
Ik weet hoe traumatiserend het is, en hoe beschadigd we zijn als gevolg daarvan.
Maar dit weet ik wel – dat een slachtoffer zonder “hoop model” NIET de waarheid is. Het is niet de manier om te genezen, en het helpt ons niet noch onze kinderen noch hun kinderen, of onze wereld in welke vorm dan ook.
De misselijkmakendste gedachte voor mij als ik zoiets lees, is: hoe zal onze wereld in vredesnaam beter worden als niet alleen narcisten buiten bewustzijn zijn, maar diegenen die ogenschijnlijk de slachtoffers HELPEN, ook zo vast zitten in machteloosheid en onbewustzijn?
De waarheid is, het virus van bewusteloosheid (weigeren verantwoordelijkheid te nemen voor het creëren van je eigen leven van binnenuit) dat zich manifesteert als narcisme – is zo krachtig dat het anderen infecteert in het geloof dat ze niet alleen machteloos zijn, maar de wereld werkt ‘vanuit de binnenstebuiten’.
Dit zorgt ervoor dat er geen verantwoordelijkheid wordt genomen voor de eigen ontwikkeling en geen verbinding mogelijk is om het eigen leven te creëren en te maken.
Echt slachtoffers worden net zo beschadigd door dit ‘hopeloze, machteloze’ model, als door narcisten.
Ik ben verbijsterd over hoe individuen, die niet genezen en zelf niet genezen zijn (als ze dat waren, zouden ze NIET instemmen met ‘jij bent machteloos ‘) simpelweg anderen in slachtofferschap vasthouden in de veronderstelling dat dat herstel ‘ is.
Ik was zo gemotiveerd door de waanzin en het absolute verkeerde uitgangspunt van dit soort visie of model (en ik weet ook dat ik ermee akkoord zou zijn gegaan — toen ik nog diep bewusteloos was) dat ik nu een standpunt inneem en met passie opkom voor 100% verantwoordelijkheid en zelfgenezing, want genezing van de ouder helpt kinderen.
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like.
Lees meer
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren