William Shakespeare schreef ooit de gevleugelde woorden in Hamlet: “To be or not to be, that is the question” Voor mij betekent dit het kiezen tussen twee dingen:
Wil ik echt, 100%, ten volle leven, met het aanvaarden van al mijn werkpunten en al mijn emoties? Waarbij ik goed in “het Nu” kan leven en alles “mindfull” kan bekijken? Waar mijn denken een hulpmiddel is dat ik omarm, maar ook niet meer dan dat?
Of kies ik voor een leven, waarbij mijn denken alles overheerst en ik mijn emoties onderdruk en niet ten volle ga voor datgene wat mijn intuïtie me ingeeft? Waarbij ik het leven niet ten volle ervaar maar eerder van op een afstand en vanuit mijn hoofd leef?
…
Wat ik wil zeggen, is dat zo’n opstoten van je intuïtie te volgen, soms tot wonderbaarlijke ontmoetingen kan leiden.
En dat ik hoop dat ik zo’n opstoten vaker kan toelaten. Want meestal is het nog steeds koning Ratio die regeert!
Lees meer: To think or not to think…. | Sara plukt de dag
Prins Hamlet.
Prins Hamlet praat tegen zichzelf, praat alleen met zijn innerlijke hart en ziel en weg van alle mensen van de wereld. Hij, hijzelf en het universum hebben dit onderhoud alleen.
Prins Hamlet vraagt of het universum erom geeft of hij leeft of sterft. Woorden en gedachten worden grappig voor onze menselijke hersenen wanneer we zo praten. Alleen Shakespeare kan dit vragende raadsel “ter harte nemen” vastleggen en Kenneth Branagh acteert het.
Kenneth Branagh.
Kenneth Branagh, de enige acteur die Hamlet kan spelen. Moeiteloos gehandeld met zoveel energie.
Hij spreekt te snel, waardoor zijn beslissing om geen zelfmoord te plegen op zowel emotioneel als filosofisch vooropgezet spel klinkt. Dus is wel de vraag of hij wel ziekelijk suïcidaal is.
Het karakter van Hamlet, met al zijn vele woorden, zou een intense uitdaging zijn voor elke acteur om overtuigend over te brengen. Het is één ding om de woorden uit het hoofd te reciteren, maar om ze zinvol te spreken met emotie en gevoel – dat is de sleutel om contact te maken met je publiek.
Hamlet overweegt zelfmoord en je wilt zijn pijn en verwarring voelen.
Maar misschien wil Hamlet wel de moord van zijn vader wreken door Claudius te vermoorden. Maar hij ziet deze handelwijze waarschijnlijk leiden tot zijn eigen dood. En dat is wat hem doet nadenken over de dood en het hiernamaals. Dus dan is Hamlet moordlustig i.p.v. suïcidaal.
Je krijgt echt de indruk dat hij zichzelf zou willen doden om zijn stomme leven te beëindigen.
Het enige wat hem tegenhield was zijn angst voor wat er na de dood ligt.
Het eeuwige leven of niets na de dood maakte hem bang, wat het enige is dat hem in leven houdt.
Er is een groot verschil tussen denken over de dood en het hebben van zelfmoordgedachten, en eigenlijk zelfmoordneigingen zijn.
Maar voor de atheïsten onder ons hoop ik het volgende dat we ons niets kunnen voorstellen dat er iets is dat er niets is zelfs geen lijden.
Hamlet concludeert dat we bang zijn voor enig leed na de dood dat erger zou kunnen zijn dan het lijden dat je moet doorstaan als je nog in fysieke vorm bent.
Vragen over zelfdoding? Dringend nood aan een gesprek?
Veel gestelde vragen over zelfmoord vind je hier.
Echt bruikbare suggesties.
Hamlet prins van Denemarken e-book Paperback Audioboek 1990 dvd
In 1978 begon de BBC met de verfilming van de toneelstukken van William Shakespeare. De producties staan erom bekend dat ze getrouw zijn aan de oorspronkelijke tekst en worden geregisseerd door de bekendste televisie- en theaterregisseurs.
Beroemde Shakespeare-acteurs zetten uitstekende vertolkingen neer waarvoor zij veel lof hebben geoogst. Als kroonprins Hamlet terugkeert naar Denemarken, ontdekt hij dat zijn vader, de koning van Denemarken, door zijn oom is vermoord, en dat zijn moeder met de moordenaar is hertrouwd.
Hamlet wil de dood van zijn vader wreken en doet alsof hij krankzinnig is geworden. Zijn oom stuurt hem naar Engeland om hem te laten vermoorden, maar Hamlet ontsnapt en gaat weer terug naar Denemarken.
Daar woont hij de begrafenis bij van zijn geliefde Ophelia, die is verdronken. In een duel met haar broer Laertes sterft hij. Hamlet, Prince of Denmark, was de eerste tragedie van de Britse toneelschrijver en dichter William Shakespeare.
Psychologisch drama.
Het is een goed opgebouwd psychologisch drama dat met veel humor en poëzie laat zien hoe een gevoelige jongeman omgaat met moord, wraak, intriges, seks en verlangen.
Daarbij wordt hij geconfronteerd met de duistere kant van de menselijke geest. De klassieke acteur Derek Jacobi (I,Claudius en Cadfael) speelt de rol van Hamlet, een van de meest complexe personages van Shakespeare. Een schitterende vertolking die u niet snel zult vergeten.
Hamlet – Prince Of Denmark Acteurs: Claire Bloom dvd
René Girard over Hamlet /Shakespeare
René Girard et la triangulation du désir mimétique EBOOK
Een van de meest intrigerende theoretische projecten van de afgelopen 30 jaar is die van René Girard, een oud-professor in vergelijkende literatuur in Stanford die zijn carrière heeft doorgebracht met het onderzoeken van de verschijnselen van opoffering, zondebok, religieus geweld en hoe dit allemaal verband houdt naar het evangelieverhaal van Jezus.
Girard beweert dat Hamlet, de grootste van de wraaktragedies, feitelijk werkt tegen wraak.
Zelfs als Shakespeare werkt volgens de regels van het spel van wraaktragedie op het oppervlak van het stuk, ondermijnt hij de regels op een ander niveau. Hij “biedt de toeschouwers het spektakel dat ze eisen, terwijl ze tegelijkertijd tussen de regels schrijft, voor iedereen die kan lezen, een verwoestende kritiek op datzelfde spektakel.”
Omdat critici aannemen dat Shakespeare vanzelfsprekend de wraakethiek droeg die het spel vereist, het probleem van het stuk hebben verschoven van het echte probleem — de behandeling van wraak door Shakespeare — naar een non-issue — de aarzeling van Hamlet tegenover wraak.
Een enigszins Girardiaanse lezing van de algehele strekking van Hamlet.
Ten eerste, Girard wijst erop dat wraak alleen werkt als de wreker in staat is het karakter van het slachtoffer te vergeten, alleen als hij in staat is, zoals Hamlet, het slachtoffer (zijn vader) te idealiseren en zijn moordenaar te demoniseren (Claudius; en overdrijft de schuld van Ophelia, evenals Rosencrantz en Guildenstern).
De wreker “zal niet in zijn eigen zaak geloven maar niet als hij gelooft in de schuld van zijn bedoelde slachtoffer. En de schuld van dat bedoelde slachtoffer houdt op zijn beurt de onschuld van het slachtoffer van dat slachtoffer in.
Als het slachtoffer van het slachtoffer al is gedood en als de wraakzoeker iets te veel op de circulariteit van wraak reflecteert, moet zijn geloof in wraak instorten. “In Hamlet, suggereert Girard, is het oorspronkelijke slachtoffer niet onschuldig, maar zelf een moordenaar.
Hij kan de context niet vergeten.
Blijkbaar denkt Girard aan Hamlets moord op Fortinbras. Hoe dan ook, wat de jonge Hamlet ervan weerhoudt om zijn zaak volledig te geloven, is dat hij “de context niet kan vergeten.” Voor Hamlet” ziet de misdaad van Claudius hem als een schakel in een al lange keten, en zijn eigen wraak zal eruit zien als nog een andere link, perfect identiek aan alle andere links. “
Broers en tweelingen: rivaliteit.
Ten tweede is de meer algemene kwestie van het mythologische gebruik van broers en tweelingen overlappend met de specifieke gelijkenis tussen Claudius en Hamlet.
In Brotherhood, wijst Girard erop dat de “minst gedifferentieerde relatie in de meeste kinships-systemen” er een is waar geen sprake is van sekseverschil. ; Dus geen broer-zus relaties. Ook geen ouder-kind relaties. Want er is geen differentiatie of volgorde van leeftijd en ervaring.
Broers zijn heel geschikt om identieke tweelingen te zijn, en in de mythologie kan “de status van een broeder een teken van ongedifferentieerdheid worden, een symbool van gewelddadige desymbolisatie, het teken paradoxaal genoeg dat er geen tekenen meer zijn en dat een strijdende verwarring overal de overhand heeft.
“Kortom, broers zijn perfect geschikt om te worden wat Girard beschrijft als mimetische rivalen, tweelingen in conflict over een gemeenschappelijk object van verlangen.
Op zoek naar een model voor wraak.
Ten derde probeert Hamlet tijdens het hele spel niet alleen zichzelf ervan te overtuigen dat zijn vader onschuldig was en zijn oom een demon, maar ook op zoek naar een model van voldoende kracht om hem te leiden om zijn wraak te vervullen.
Om het doel van wraak te omarmen, moet Hamlet de cirkel van mimetisch verlangen en rivaliteit binnengaan. Dit is wat hij tot nu toe niet heeft kunnen bereiken. Nu bereikt Hamlet dankzij Laertes (het model), eindelijk een hysteriële toonhoogte van die ‘bleke en bloedeloze emulatie’ die het eindstadium vormt van de ontologische ziekte.
“Hamlet haalt dingen precies achterstevoren: Hamlet zegt dat hij de zaak van Laertes als de zijne ziet; wat er feitelijk is gebeurd, is dat hij zijn eigen zaak is gaan zien in het beeld van Laertes.
Het onderscheid tussen narcisten en hun narcistische vlooien. DEEL 1
René Girard has already been compared to several influential thinkers.
2 Extremely valuable Insights from René Girard.
Voorbereiding en kennis nodig over narcisme om het misbruik te stoppen. Deel 3
Dark Triad relatiepatronen kunnen ernstige schade toebrengen.
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder! Reactie annuleren