Onze spiegelneuronen, die de narcist in minder mate heeft, beïnvloeden de niet wederkerigheid van onze relatie met de narcist. Als je meer wilt weten waarom een narcist doet wat hij of zij doet wat de narcist doet dan is dit artikel over narcistische vlooien geschikt voor jou.
Besmetting van narcistische vlooien door spiegelneuronen.
Wanneer een niet – persoonlijkheidsgestoorde individu (niet-NPD) een deel van het wanordelijke gedrag van een geliefde of familielid met een NPD imiteert dan noemen we dit besmetting van ongedierte, specifiek narcistische vlooien.
Dit heeft ook alles te maken met de grote hoeveelheid empathie met het slachtoffer. Empathie is immers het gevolg van spiegelneuronen, maar ook van de narcistische vlooien bij het slachtoffer.
Narcistische vlooien komt van de spreuk “Ga liggen met honden en u bent gebonden aan vlooien”. Ook niet te vergeten spreuk: Hoe ruiger de hond hoe meer narcistische vlooien. Wie met honden omgaat, krijgt vlooien. Of naar bed gaat staat met vlooien op. Wie bij de hond slaapt betrapt zijn narcistische vlooien.
De ontdekking van spiegelneuronen: Waardoor we narcistische vlooien krijgen!
Giacomo Rizzolatti, Leonardo Fogassi en Vittorio Gallese van de universiteit van Parma ontdekten immers de aanwezigheid van spiegelneuronen in de hersenen. Zij deden onderzoek naar hand acties bij apen.
Bijvoorbeeld bij het grijpen en oppakken van objecten door apen. Ze ontdekten dat bepaalde hersengebieden actief werden bij de uitvoering van deze handelingen.
Maar ook als apen een ander eenzelfde handeling uitvoert en ze dat opmerken. Onderzoek met fMRI, transcraniële magnetische stimulatie en elektro-encefalografie deed sterk vermoeden dat een dergelijk systeem zich ook in de menselijke hersenen bevindt.
Spiegelneuronen spelen een rol bij het inzicht in denkpatronen bij anderen, emotioneel inlevingsvermogen. Er is een verband tussen spiegelneuronen, imitatie van bedoelingen en geweld.
Terwijl jij wel in staat bent om gevoelens te spiegelen, is de narcist daartoe niet in staat. Hij kan zowel het eigen als jouw gedrag niet bekijken in het licht van de echte gevoelens en gedachten.
De narcist vult het zelf in. De narcist is er blind voor dat dit wel een verkeerde invulling kan zijn.
Daarbij spiegelt de narcist zijn zelfliefde niet naar jou.
Dit is niet alleen omdat hij diep in zich geen zelfliefde heeft, maar omdat hij daarvoor de spiegelneuronen niet heeft. Hij spiegelt alleen terug als je voldoet aan het ideaalplaatje dat de narcist van jou naar buiten toe wil ophouden voor zijn eer en glorie.
Beschouw het als een éénrichtingsverkeer in resonantie.
Jij neemt dus ongewild verkeerd gedrag over, wat we het krijgen noemen van narcistische vlooien ten gevolge van het samenleven met de narcist. Daarentegen “spiegelt” gezonder gedrag niet bij hem. Hij zal bewust spiegelen zonder er emotioneel bij betrokken te worden, als een act om je te verleiden.
Deze act is geen neuronenspiegeling maar een gedrag dat hij gedurig perfectioneert in zijn contact met anderen.
Als jij kijkt naar iemand die uitglijdt dan zeg je zelf “au”. Je voelt als het ware dan een stuk pijnervaring van de ander alsof het jezelf overkomt. Het betekent dat bij de niet NPD een neurologische activiteit plaatsvindt in het hersengebied dat de sturing van die speciale beweging regelt, zonder dat we die beweging zelf maken.
Jij doet als het ware die bewegingen in je hersenen na. Terwijl je kijkt naar de ander is het alsof er een spiegel in de hersenen zit die automatisch dezelfde beweging maakt als degene die ervoor staat. Dit grijpt onwillekeurig plaats en zonder nadenken.
Kortom, als de narcist geen empathische reactie geeft bij een pijnervaring van een ander, dan is het mogelijk dat we ook geen reactie geven, omdat we ook het gedrag (in dit geval geen reactie) spiegelen. Dat is dus ook de oorzaak van narcistische vlooien.
Bij de narcist is dat spiegelmechanisme niet of weinig aanwezig.
Daarentegen is dikwijls het slachtoffer van een narcist juist een hoogsensitieve persoon is. Daarom dat het slachtoffer gedragingen kan overnemen, maar ook zeker de gevoelens van wat de narcist voelt.
We nemen dus niet alleen waar wat iemand anders doet, voelt of ondergaat. Als we dus intense ervaringen samen met de narcist meemaken dan is het moeilijk om dat opnieuw los te laten.
Immers ons eigen neurale netwerk activeert dan, alsof we het gedrag zelf vertonen of ervaren.
Een rem bij gezonde mensen, maar niet bij narcisten.
Bij gezonde mensen verhindert een rem in de hersenen dat we zomaar mee zullen imiteren of doen. Echter, heeft niemand die rem altijd onder controle. Gezien een narcist weinig spiegelneuronen heeft, is er ook geen rem en reageert hij volgens wat in zijn eigen belang is.
Als onze partner giert van het lachen, is het erg lastig om niet mee te lachen.
Misschien als onze geliefde huilt, is het moeilijk om onze eigen tranen terug te houden. Als een heel stadion juicht om een doelpunt, is onze eerste reactie om mee te juichen. Bij de narcisten zal echter de opmerking van iemand die gaapt geen enkele invloed hebben.
Bij een niet NPD doet het lichaam haast als vanzelf mee.
Niet alleen het zien, ook het horen en zelfs het spreken over een handeling, zorgt ervoor dat die zenuwcellen in de hersenen actief worden. Het gebeurt gewoon zonder dat we daarover nadenken of er ons bewust van hoeven te zijn bij de niet NPD.
Spiegelneuronen blijken van levensbelang voor ons sociale gedrag.
Door onze interne spiegel begrijpen we wat anderen doen; alsof we een kopie van de ander in onze hersenen hebben. Spiegelneuronen zijn ook aan het werk als we gevoelens van anderen ervaren.
Aangestoken door de angst van een ander, of het plezier, of geraken we verzeild door de pijn van de narcist. Bij de narcist kan hem dat echter niet schelen t.g.v. de afwezigheid van de ontwikkeling van de spiegelneuronen.
We weten dat angst, overbelasting en stress de werking van onze spiegelneuronen kunnen aantasten.
Misschien is dat de reden waarom een narcist door stress in zijn kindertijd die spiegelmechanismen niet heeft ontwikkeld. Mogelijk is het ook een aanleg.
Maar ook de opvoeding kan mogelijk de aanleiding zijn dat de weinige spiegelmechanismen die overbleven dan vooral agressie, liegen en bedriegen gespiegeld hebben waardoor ze dit als kind hebben aangeleerd.
Uit onderzoek blijkt namelijk dat het aantal signalen dat spiegelneuronen afvuren, drastisch vermindert door angst en stress. Het schijnt dat als er grote angst of druk is, al die vermogens om anderen te kunnen invoelen en begrijpen, verdwijnen.
Hechting moeder en kind.
Mogelijks is er bij ons en bij de narcist iets misgelopen bij onze hechting als kind met onze moeder. Want de basis voor de eigen psychologische ontwikkeling legt moeder en kind door elkaar wederzijds te spiegelen. Dit is een leerervaring en net het omgekeerde van wat narcistische vlooien doen.
Dat dit andere gevolgen voor ons gedrag had, betekent het ook dat er een kwetsbaarheid is die de narcist mogelijk kan gebruiken. Hoewel dit echter geen noodzaak is.
De dynamiek van de relatie met de narcist in het nu kan voldoende zijn om je van slag te brengen, zonder dat er zich in je kindertijd moeilijkheden afspeelden bij het slachtoffer.
Naast die ontwikkelingsproblemen bij de narcist kunnen die ook bestaan bij onszelf, maar op een andere manier gedrag tot stand gebracht hebben. In plaats van dominantie, bijvoorbeeld in tegenstelling tot de narcist, ontwikkelt zich onderdanigheid.
Een goede stabiele relatie kan emoties reguleren.
Een belangrijk element van het succes van een relatie is het vermogen om onze emoties en ons zenuwstelsel te reguleren als we gestrest of geactiveerd zijn.
Het succes en de stabiliteit van een partnerschap hangt af van de capaciteit van elke partner om interne staten van zichzelf te reguleren, in het hier-en-nu, samen, maar ook alleen.
Uiteraard zijn er verschillende interne staten die een koppel regulieren, wat niet zo is bij een narcist met zijn slachtoffer. Het slachtoffer past zich aan aan de situatie door depressief te worden of compensatiegedrag te zoeken.
Onze vroegere hechtingswonden worden gemakkelijk getriggerd door onze narcistische partners.
En dit is wat kennelijk gebeurt in een relatie met een narcist, omdat die geen empathie toont met zijn partner. Als we ons niet gezien, niet gerespecteerd of in de steek gelaten voelen, reageren we razendsnel, sneller dan we ons er bewust van zijn.
We zijn alert op alle verschillende non-verbale signalen en boodschappen die iemand uitzendt. Door de spiegelneuronen krijgen we die informatie door. Een deel van wat iemand niet onder woorden kan brengen, resoneert in ons lichaam of komt omhoog in een spontane gedachte of een emotie.
In een intieme relatie spiegelt ook onze donkere, weggestopte kant. Als we bewust in onze interne spiegel kijken, kunnen we intuïtief bepaalde stemmingen en ervaringen van iemand anders begrijpen, of hiaten in iemands verhaal aanvullen.
Als twee mensen lang bij elkaar zijn, zal dit vermogen sterk ontwikkeld zijn, de ene partner voelt vaak nog sneller wat de ander voelt of ervaart dan die persoon zelf.
In een éénzijdige relatie met een narcist wordt dan de hoogsensitieve persoon haast geobsedeerd om te beantwoorden aan de eisen van de narcist. Ze voelt haar dan in een soort euforie. Die euforie eindigt als dit gedoe allemaal te saai en belachelijk wordt voor de narcist.
Als we weinig spiegeling hebben gehad, zal het moeilijk zijn om te weten wat we voelen, of begrip hebben voor wat onze partner voelt.
Dat is precies wat er gebeurt bij de narcist. We leren over gevoelens doordat onze verzorgers deze spiegelen. Als we positieve gevoelens over onszelf hebben, zijn we ook in staat die voor een ander te voelen.
We krijgen een beeld over onszelf door de spiegeling van onze omgeving.
Als we een krachteloos zelfgevoel hebben zoals bij een narcist, zullen we uitermate afhankelijk van een relatie zijn, of het tegenovergestelde: we zijn niet in staat om nabijheid en intimiteit te ervaren.
We doen er alles voor om te versmelten met onze partner, of we houden juist controle over anderen door afstandelijke gedrag, of door emotionele manipulatie om te krijgen wat we nodig hebben. Dit is de aanvulling die zich ontwikkelt van het slachtoffer tegenover de narcist.
Wat als we geen authentiek zelfgevoel hebben?
We hebben allemaal een honger naar liefde en aandacht die we proberen te stillen met een positief zelfbeeld dat we van anderen krijgen. We zijn afhankelijk van het beeld dat anderen van ons hebben, van het werk dat we doen, van de relaties die we hebben, van de dingen die we hebben bereikt, enzovoorts.
Hoe minder contact we hebben met ons innerlijke zelf zoals in het buitengewoon geval van een narcist, hoe meer positieve spiegeling, steun of bevestiging we nodig hebben van anderen.
Dit is de grootste valkuil in de relatie met de narcist.
We zeggen dat we intimiteit nodig hebben. Waar we eigenlijk naar op zoek zijn is de vervulling van onze narcistische behoefte, in de vorm van bevestiging, aanvaarding of onvoorwaardelijke liefde van anderen.
Na alle inspanningen en de weinige reactie van de narcist zoekt het slachtoffer naar kleine vormen van bevestiging. Als we deze dingen krijgen, van buiten, voelen we ons goed, maar als we dit niet krijgen of de narcist onthoudt het ons dan voelen we ons boos, of angstig.
Op die manier krijg je natuurlijk de narcistische vlooien.
Immers dat is een soortgelijk patroon zoals bij de narcist die langzaam aan insluipt in het gedrag van het slachtoffer.
We trekken ons terug of we worden rancuneus en een hoop andere pijnlijke gevoelens komen omhoog. Zonder het gevoel te hebben van een zelf dat door de buitenwereld wordt bevestigd, opent zich een gat dat heel moeilijk te tolereren valt.
Wanneer een persoon is blootgesteld en onderworpen aan een onrechtmatige situatie voor een langere periode, zoeken ze naar manieren om te ontsnappen. Bovendien experimenteren ze of nemen de toevlucht tot gedragingen die niet kenmerkend zijn voor hen. Dan dienen die mechanismen om hun woede te tonen.
Deze gedragingen zijn destructief en contraproductief en bezorgen het misbruikte slachtoffer niet wat ze willen.
Deze gedragingen leiden tot spijt, schaamte en excuses van het misbruikte slachtoffer tegenover hun dader. Daardoor grijpen de daders zulke gebeurtenissen aan als rechtvaardiging voor hun eigen onrechtmatige gedrag of als een afleiding van het.
Wat gaat er door je heen terwijl je deze post leest?
Jouw gedachten, gevoelens en ervaringen zijn ontzettend waardevol voor ons, want iedere perspectief is uniek. In deze bijzondere tijd wil ik benadrukken hoezeer ik om jou geef. Hoe zorg jij voor jezelf en je dierbaren terwijl je die speelse levenslust behoudt?
Ik daag je uit om zorgvuldig te zijn, maar ook om met moed nieuwe kansen te omarmen. Wie weet welke geweldige avonturen er op je pad kunnen komen! Ik kan niet wachten om je reacties te lezen!
Steun onze missie door aankopen te doen via bol.com:
via de links naar bol. of overweeg een donatie. Jullie support betekent alles voor ons. Laten ons weten hoe we elkaar verder kunnen inspireren op deze reis naar emotionele vrijheid en zelfontdekking? Werk met de vragen voor zelfreflectie.
Laten we samen een inspirerende dialoog beginnen in de commentaarsectie hieronder!
Als deze blog je aanspreekt, deel hem dan alsjeblieft.
Door te delen kunnen we nog meer mensen inspireren en ondersteunen op hun reis. Vergeet niet om ons te volgen op sociale media. Laat je stem horen door een reactie achter te laten en de tekst een duimpje omhoog te geven. Ontzettend bedankt voor je steun!
Toxische individuen en organisaties kunnen soms veel schade aanrichten, maar laten we ons richten op de positieve veranderingen die we zelf kunnen bewerkstelligen.
We bieden jullie gratis mogelijkheden aan om te groeien, met zelfzorgtips, helende oefeningen en manieren om trauma’s te verwerken. Samen kunnen we echt een verschil maken!
Door op de afbeelding hierboven te klikken kun je contact met me nemen via Whatsapp, messenger, mail en sociale media!
Zet je vandaag nog een stap VOORUIT met de Groeitaken? Kies maar!
Ik moedig jullie aan om door te zetten!
Annemie Persyn-Declercq
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren