Met een psychopathische narcist op het gerecht.
Ik was opnieuw uitgenodigd bij het Vredegerecht. Het “wordt vervolgd” verhaal blijft maar duren. Toch blijf ik er verder in geloven “dat alles goed komt”. Er zou een uitspraak komen rond het alimentatiegeld voor m’n 2 dochters. Na een lange strijd via advocaten, jeugdrechtbank, vredegerecht, enz. … , moest ik opnieuw verschijnen voor het verdict. M’ n advocate stelde me wel enigszins op m’n gemak. Het zat wel goed komen, ook al was mijn psychopathische narcist daar ook aanwezige.
Co-ouderschap was immers afgekeurd door de jeugdrechtbank.
Lore en Febe blijven bij me. Toen ik in september 2012, m’n stoute schoenen aantrok, om via m’n advocate meer alimentatie te vragen, is alles aan het rollen gegaan.
M’n ex psychopathische narcist reageerde op deze vraag, met een eis tot co-ouderschap voor alle drie de kinderen. Die waren op dat moment nog minderjarig. Toen we in 2005 scheidden, was er toen één iets die ik altijd voor ogen hield en dat was dat hij nooit, maar dan ook nooit co-ouderschap zou krijgen.
Niet na hetgeen wat hij allemaal gedaan had.
Ten eerste was ik meegesleurd in een huwelijk met valse beloftes en leugens.
In het jaar 2000, 8 maanden na de geboorte van de jongste dochter, verklaarde hij.
- immers dat hij homo was,
- dat hij z’n neefje seksueel misbruikt heeft in de periode voor ons huwelijk tot de leeftijd dat Kenneth 1 jaar was.
- Hij was alleen maar met mij getrouwd om z’n seksuele geaardheid weg te stoppen en om een alibi te hebben voor z’n pedofiele praktijken.
Zijn neefje was tenslotte nog maar 13 jaar. In m’n ogen een kind.
Ondanks dit alles heb ik het tenslotte nog bijna 5 jaar volgehouden met iemand die verre van berouwvol was.
Integendeel, in die periode ontwikkelde hij zich tot iemand die heel agressief was, die leefde van de éne psychose naar de andere, die verschillende malen opgenomen geweest is in de psychiatrie, die me meermaals verkracht heeft, die me zowel emotioneel helemaal leegzoog als die me zwaar onder druk zette …
Pas sinds een paar jaar weet ik eigenlijk dat ik met een psychopathische narcist te doen had en nu nog altijd te doen heb. Na de zoveelste vervelende gebeurtenis van huiselijk geweld eind januari 2005, heb ik hem dan letterlijk bij de kraag genomen en hem dan buitengezet. Ik was toen een compleet wrak.
Dit was allicht de eerste stap naar een bevrijding.
Om mezelf en de kinderen veilig te stellen, ben ik wel onmiddellijk naar het vredegerecht gestapt in Roeselare. Na verklaring van de feiten, werd er een vonnis opgesteld rond voorlopige en dwingende maatregelen.
Het exclusieve ouderlijke gezag werd aan mij toegekend.
En dit vonnis werd meegenomen in de echtscheiding onder onderlinge toestemming. De vrederechter sprak hem deze morgen aan over dit exclusieve ouderrecht die toegezegd werd aan mij. Dat dit toch wel iets te betekenen had want dat zelfs rechters dit niet zomaar toekenden.
Op dit moment veranderde gans z’n houding, en begon hij al half wenend te zeggen:
“ ik ben Annemie enorm dankbaar voor de 3 kinderen die ze me gegeven heeft, het zijn zo’n brave kinderen, en ik zou zo graag hebben dat het weer goed komt tussen m’n ex-vrouw en mezelf en dat we weer kunnen praten met elkaar.
Ik zou zelfs nog in relatietherapie willen gaan hiervoor. “En ik zou dit nog willen zeggen, en dat nog willen zeggen, en nog willen zeggen dat ze het zo moet doen en dat ze zou reageren. “Waarop de vrederechter zei: Het is goed, ik heb genoeg gehoord.“ De psychopathische narcist was opnieuw aanwezig.
Gebruik misschien de commentaren om elkaar te steunen!
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like.
Heb je een fout gezien in dit artikel? Laat me het weten! Ik ben je dankbaar!
Lees meer
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren