Wat zijn die emoties?
Het zullen echt intense emoties zijn van verdriet, verlatenheid, van allerlei soorten echt intense emoties. Als het hart open is en je al deze intense emoties weer voelt, weet de kleine empaat niet hoe hij dergelijke emoties moet verwerken, vooral echt krachtige emoties zoals verdriet. Het innerlijke kind integreren is wel echt zwaar emotioneel werk.
In mijn geval was ik vier jaar oud en werd ik overspoeld door de emotie schaamte. Een vierjarige begrijpt schaamte niet. Het is een heel complexe emotie. Dat gooide gewoon mijn hele systeem in de war. Wat jouw hart doet, jouw hart is buitengewoon intelligent.
Wat je hart doet op het moment dat het begint te voelen dat je biologische systeem in overdrive begint te gaan. En nogmaals, er kan een risico zijn dat je dat biologisch niet overleeft, je hartchakra sluit zich.
Nu, wat gebeurt er als het hart sluit?
Wanneer het hart sluit, wordt die verbinding met het emotionele lichaam van de aura tijdelijk gesloten of tijdelijk uitgeschakeld. Nu, dit soort hartsluiten doet hetzelfde als de fragmentatie van de ziel. Wanneer je hartchakra sluit, word je gevoeliger in het leven omdat je nu geen emoties meer kunt voelen.
Je bent niet in staat om te communiceren met het emotionele lichaam in je auraveld, wat betekent dat je geen emoties kunt voelen, en dus zul je ze niet zo diep kunnen voelen als vroeger toen je hart open was. Nogmaals, dit zal in je gif veranderen als je opgroeit, maar het is zeker een beschermings- en overlevingsmechanisme als je een kind bent.
En je bent gewoon zo overweldigd omdat je hart zo mooi open is en je bent gewoon zo’n prachtig gevoelig wezen. En je wordt overspoeld met echt dichte, vreselijke emotionele ladingen. Die hartblokkade is op dat moment een zegen voor je.
Dit is dus het derde beschermingsmechanisme. Het is de hartsluiting, die je afsnijdt van je emotionele lichaam en je auraveld, wat betekent dat je emoties begint te blokkeren die zowel binnenkomen als naar buiten gaan. Het stromen van emoties in en uit wordt afgesneden, en dat is om je te helpen overleven.
Het vierde beschermingsmechanisme wordt mentale dissociatie genoemd.
Nu is de meest voorkomende vorm van mentale dissociatie voor empathische kinderen de dissociatie van het innerlijke kind. Wat betekent dit?
Wanneer je al dit trauma doormaakt, vooral als het opvallend is zoals seksueel misbruik, hoe groter het trauma, hoe krachtiger het trauma, hoe meer deze mentale dissociatie zal optreden. Wat uiteindelijk gebeurt, is dat de psyche van het kind zal splitsen.
Het innerlijke kind van die psyche zal zichzelf als het ware in het onderbewustzijn begraven, in de diepten van je psyche, dan kan je innerlijke kind niet meer integreren in het zelf. Dit is vooral belangrijk voor mensen die, net als ik, seksueel misbruikt hebben meegemaakt. Dit is wat er gebeurt met elke vorm van seksueel misbruik.
Al het andere misbruik is ook verschrikkelijk en ook erg traumatiserend.
Maar kijk hier naar het verschil als het gaat om seksueel misbruik. Als je emotioneel wordt misbruikt of als je ouders je in de steek laten of wat dan ook, is er nog steeds een grens die niet wordt geschonden, en dat is de grens van je lichaam.
Het kind voelt zich tenminste veilig in zijn lichaam, ook al worden ze misschien in de steek gelaten of verstoten door hun ouders. Seksueel misbruik tilt dit naar een heel ander niveau, want wat seksueel misbruik doet, is, het laat het kind zien dat het niet veilig is.
Het kind is niet veilig, zelfs niet in zijn eigen lichaam, omdat zijn lichaam wordt geschonden. Dit is een bijzonder nog problematischer type trauma dat vaak leidt tot een echt diepe dissociatie, mentale dissociatie waarbij het innerlijke kind zich naar beneden trekt in het onderbewustzijn.
Waarom is dit een beschermingsmechanisme? Omdat wat het kind op dat moment doet, wat de psyche doet, is omdat de grenzen, de grenzen van het kind allemaal worden geschonden. Ze maken zoveel pijn en trauma door, ze weten niet hoe ze het moeten uitleggen, ze weten niet hoe ze het moeten verwerken.
Wat dat innerlijke kind doet, is dat het zichzelf probeert neer te dalen (in plaats van integreren) in het onderbewustzijn waar het zich veilig voelt.
En ik herinner me dat dit bij mij gebeurde en ik kon me herinneren wat er aan de hand was.
Mijn innerlijke kind ging in feite zo diep in mijn psyche omdat het denkproces, en tot op de dag van vandaag kon ik nog steeds het denkproces van dat innerlijke kind oppikken, en het denkproces was zoiets als: “Hier beneden kan niemand ooit komen, naar mij.” Dit is over het algemeen het denkproces dat tot deze mentale dissociatie leidt.
De mentale dissociatie is, nogmaals, op dat moment beschermend omdat het je verdooft, het je afzondert, het scheidt je van wat daarbuiten gebeurt. Merk nu op dat al deze vier beschermingsmechanismen een soort van scheiding inhouden.
Ze houden allemaal een soort scheiding in.
Ofwel scheid ik me van mezelf af, ofwel scheid ik me van mijn geest, dus al deze beschermingsmechanismen brengen een soort van scheiding met zich mee. Hoe meer gescheiden ik ben, hoe gevoeliger ik me voel.
Maar de verdoving is echt belangrijk in die kinderfase, wanneer ik een trauma doormaak, omdat het het enige is dat me in leven houdt. Later, en dat komt hierna, zul je beginnen te begrijpen dat de enige manier voor ons als empaten om dit alles te genezen, om deze zogenaamd beschermingsmechanismen te genezen, is dat we nu alle beschermingsmechanismen moeten omkeren en we zullen van scheiding moeten terugkeren naar eenheid en integratie.
Eenheid en integratie is de sleutel voor het helen van empathen in het bijzonder het innerlijke kind integreren.
Ik heb veel gesproken over vier beschermingsmechanismen die empathen gebruiken als ze kinderen zijn, zodat ze soms hun zeer harde jeugd kunnen overleven. Dus ik ga verder met die discussie en ik zal het nog steeds hebben over de vier beschermingsmechanismen. Ik help je te zien of je nog steeds vastzit in deze vier beschermingsmechanismen.
Ze veranderen heel snel in grote problemen als deze kinderen opgroeien.
En ik ga je helpen om te begrijpen of je nog steeds vastzit in deze vier beschermingsmechanismen die je al lang geleden had moeten loslaten, omdat ze je niet langer beschermen.
Ik ga je helpen om al het spul te genezen dat als een empaat uit je jeugd moet worden genezen. Als je dit artikel hebt gelezen, laat me dan in de reacties hieronder weten welke van deze tips ik aanbeveel, welke ga je vandaag in je leven implementeren? Laat het me weten in de reacties hieronder. Ik zou graag met je in contact komen in de reacties, en het is een geweldige plek voor je om in contact te komen met anderen in onze community.
Hoe weet ik of ik vastzit in de vier beschermingsmechanismen?
We weten nu dat wanneer je volwassen wordt, deze beschermingsmechanismen niet langer beschermingsmechanismen kunnen worden genoemd. Het zijn eigenlijk de vier redenen waarom je zoveel worstelt. Dus ik wil je helpen, in deel één, om eerst te begrijpen of je vastzit in deze beschermingsmechanismen, omdat je er misschien in vastzit en het niet eens weet. Laat me deze vraag nu in meer detail beantwoorden.
Hier zijn de zes tekenen dat je misschien nog steeds vastzit in de vier beschermingsmechanismen van de empaat, en die vier beschermingsmechanismen zijn waarschijnlijk omgezet in saboterende monsters. Ze hebben nu echt invloed op je leven. Er zijn zes signalen.
De eerste betreft problemen met romantische relaties.
Ik wil dat je een levensoverzicht maakt en begint met het catalogiseren van je relaties, en je zult zeer diepe patronen gaan zien als je een van deze beschermingsmechanismen hebt, met name de hartsluiting, oké? Waarom heb ik het over problemen in romantische relaties? Omdat problemen met romantische relaties hartblokken onthullen.
Dus als je terugkijkt op je hele romantische geschiedenis en je merkt dat je een geschiedenis hebt van onbevredigende relaties, soms zelfs misbruik, emotioneel misbruik of wat dan ook, patronen, kinderachtig gedrag. Als je een ongezonde relatie hebt, laten we het dan zo zeggen. Als je in ongezonde relaties hebt geleefd, weet je dat dit een teken is dat je nog steeds in de beschermingsmechanismen van de empaat leeft.
Ze verwonden je nog steeds. Dus angst voor intimiteit, als je bang bent om in de steek gelaten te worden, als je bang bent voor afwijzing in relaties, als je bang bent om liefde te geven of liefde te ontvangen, al deze punten, al deze problemen in romantische relaties wijzen op je zit nog steeds vast in de empathische beschermingsmechanismen die je ziel als kind inzet. Dus dat is teken nummer één.
Teken nummer twee is een ongemakkelijk gevoel in je lichaam.
Nu, ik herinner me dat ik erover sprak dat alle beschermingsmechanismen een soort scheiding inhouden. Je scheidt jezelf van jezelf af. En wat er gebeurt, zijn empaten die door een trauma gaan, die deze vier beschermingsmechanismen hebben, wanneer ze opgroeien, ontwikkelen ze dit ongemak met hun lichaam.
Waarom? Omdat het lichaam het prachtige vat is waar je emoties in voelt.
Het is de plek waar je emoties voelt, en als je hebt geprobeerd die emoties weg te duwen omdat ze zo ongemakkelijk waren toen je een kind was, omdat je een jeugdtrauma hebt meegemaakt, wat uiteindelijk gebeurt, is dat je opgroeit met volledige ontkoppeling van je lichaam.
Dus als u zich ongemakkelijk voelt met uw lichaam, als u problemen heeft met het lichaamsbeeld, als u merkt dat u zichzelf voortdurend weegt of uw calorieën buitensporig of dwangmatig controleert, als u echt merkt dat u lichaamsproblemen heeft, dan voelt u zich misschien ongemakkelijk een dansles of een bewegingsles omdat u het niet leuk vindt dat mensen naar je kijken.
Misschien ben je verlegen over mensen die naar je kijken in een groep, of misschien ben je verlegen om een badpak aan te trekken en naar het strand te gaan. Dus als je zich niet lekker in je vel voelt, als je zich ongemakkelijk voelt.
Sommige mensen zeggen tegen me: “Nee, ik voel me helemaal niet ongemakkelijk in mijn lichaam. Ik hou van mijn lichaam. Maar als ik ze dan vraag om spiegelwerk te doen, raken ze in paniek en dan vertellen ze me. Het is erg ongemakkelijk om naar mezelf in de spiegel te kijken. Zie je, dit onthult dat je geen verbinding hebt met je lichaam.
Dus elke vorm van ontkoppeling van je lichaam.
Dit is vooral belangrijk voor mensen die seksueel misbruik hebben gemaakt, want wat seksueel misbruik in de kindertijd doet, is het ontkoppeld je echt diep van je lichaam.
Dus als je in het verleden seksueel misbruik hebt gehad, kan deze ontkoppeling van het lichaam nog dieper zijn dan andere mensen die dit soort trauma niet hebben meegemaakt. Maar wat het trauma ook is, je zult merken dat als je je niet lekker in je vel voelt, dit een teken is dat je nog steeds werkt met de beschermingsmechanismen van de empaat waarover ik sprak.
Er is een kleine kanttekening die ik hier wilde toevoegen over de ontkoppeling van het lichaam. Dit is echt om je te helpen dit probleem naar huis te brengen, omdat veel mensen rondrennen en me vertellen: ‘Hé, is het niet normaal dat ik me niet op mijn gemak voel in een badpak op het strand als ik het niet heb perfect lichaam? Nee, het is niet normaal.
Het is alleen normaal in een cultuur waar we beschaamd zijn, waar ons is geleerd om niet van ons lichaam te houden, waar we zijn losgekoppeld van ons lichaam. Het maakt niet uit hoe uw lichaamsgrootte of vorm is. Wat normaal is, is dat u een badpak aantrekt en heerlijk comfortabel in uw vel zit. Dat is normaal.
Voel je je ongemakkelijk in je lichaam?
Ik wilde hier deze kanttekening over het lichaam achterlaten om echt iets voor je naar huis te geven, omdat sommige mensen tegen me zeggen dat ze het echt moeilijk vinden om te identificeren dat ze zich ongemakkelijk in hun lichaam voelen. Maar hier is de kanttekening dat ik je wilde verlaten. Bedenk dat het lichaam het vat is dat emoties voelt. Zonder je lichaam kun je geen emotie voelen.
Dit prachtige lichaam creëert dus de biochemie die we emotie noemen. Dus je emoties worden in het lichaam gevoeld. Als ik wegloop voor een emotie … Begrijp dit. Als ik het wegduw, als ik het niet leuk vind, als ik mijn gezicht draai, ik wil niet naar deze emotie kijken, ik duw me ook weg en ren weg van mijn lichaam. Zie je, want emoties en lichaam gaan hand in hand. Als ik voor de één wegloop, ren ik voor de ander weg.
Dus echt, controleer dit vandaag een beetje. Zelfs als u denkt dat u zich niet ongemakkelijk voelt in uw lichaam, is dit teken misschien niet op u van toepassing. Onthoud hoe je omgaat met je emoties, en als je tot de conclusie komt dat je je ongemakkelijk voelt en niet leuk vindt en bepaalde emoties wegduwt, dan weet je zeker dat je ook geen verbinding hebt met je lichaam.
Signaal nummer drie is een controlerende houding.
Waarom is dit een teken?
Welnu, waar ik het had over de vier beschermingsmechanismen, was een daarvan de voortijdige egovorming. En wat er uiteindelijk gebeurt met mensen met voortijdige ego-vorming, is dat ze opgroeien met zeer controlerende ego’s.
Het ego probeert je in het begin tegen kwaad te beschermen, toch?
Maar wat er uiteindelijk gebeurt, is dat het beschermingsmechanisme in feite verandert in een monster. Bovendien hebben mensen over het algemeen echt controlerende ego’s wanneer ze opgroeien nadat ze een trauma hebben meegemaakt, nadat een empathie een trauma heeft meegemaakt, groeien ze op tot zeer controlerende ego’s.
Als je weet dat je de baas bent, als alles op een bepaalde manier moet zijn om in orde te zijn, als je de neiging hebt om mensen te willen beheersen, wordt elke vorm van controle beschouwd als een teken dat je nog steeds met deze bescherming werkt.
Doe een reflectie. Zoek uit of je de controle hebt, of je het prettig vindt om je leven en je omgeving op de perfecte manier te hebben zodat het goed met je gaat. Als je tekenen van egocontrole vertoont, is dit een van de tekenen.
Het vierde teken is emotionele onvolwassenheid.
Nu wil niemand erkennen dat ze emotioneel onvolwassen zijn. Dit is een beetje ongemakkelijk voor ons, maar ach, ik stak mijn hand op en ik vertel je dat toen ik eindelijk in staat was mezelf te genezen, ik achteromkeek en echt begreep hoe emotioneel onvolwassen ik was.
En de reden dat emotionele onvolwassenheid een van de tekenen is, is dat emotionele onvolwassenheid in feite het gevolg is van het dissociëren van het innerlijke kind. Weet je nog dat ik het had over de mentale dissociatie? Ik zei dat een van de voorkomendste vormen van mentale dissociatie het innerlijke kind was dat diep in je psyche ging.
Wat gebeurt er wanneer dat innerlijke kind zich splitst, wanneer er een splitsing in die psyche is, wordt het innerlijke kind belemmerd. En wat er uiteindelijk gebeurt, is dat je volwassen wordt, maar dat innerlijke kind doet het nooit. En raad eens? Het beheerst je leven.
Het innerlijke kind (niet integreren) is degene die beslissingen neemt.
Zelfs als je het niet weet, neemt ze beslissingen vanuit die bange, onvolgroeide plek, die bange onveilige plek die ze voelde toen ze nog een kind was. Dat is de reden waarom de meesten van ons die dit trauma als empathie doormaken. Daarom groeien we op tot erg emotioneel onvolwassen.
We hebben veel hechtingswonden. Bovendien kunnen we erg gehecht zijn in onze relaties. Tevens kunnen we erg bang zijn. Ook kunnen we in relaties codependent zijn. We kunnen gewoon heel bang zijn dat onze partner ons constant verlaat of ons afwijst of bedriegt.
We reageren niet goed op uitdagende levenssituaties.
Dat is een teken van emotionele onvolwassenheid, als je niet weet hoe je als een volwassene op een situatie moet reageren? Mensen die emotioneel onvolwassen zijn, hebben de neiging om van kleine dingen grote dingen te maken. Dat is een teken van emotionele onvolwassenheid, en dit is geen oordeel voor je. Ik zeg al deze dingen waarmee ik je help, wat ik vroeger ook deed. Dus dit is geen oordeel.
Dit is voor je om jezelf nu als emotionele volwassene te evalueren, en te zien of je nog emotioneel onvolwassen bent. Als dat zo is, is dat oké. Het enige wat u hoeft te doen, is dat u wat moet opgroeien. Dat is alles wat het is. Het duurt niet lang, want als je eenmaal merkt dat: “Wauw, ik ben een beetje onvolwassen als het gaat om relaties en als het om het leven gaat. Bovendien maak ik constant deze grote orkanen als er helemaal geen orkaan is.”
Dus maak ik dingen veel groter dan ze moeten zijn. Ik ben niet erg emotioneel volwassen. Als je dat eenmaal doorhebt, word je volwassen, dus het is gemakkelijk. Maar dit is een ander teken dat je nog steeds vastzit in die beschermingsmechanismen van de empaat, namelijk emotionele onvolwassenheid.
Het vijfde teken is dat je je verdoofd of verloren voelt in het leven.
En dit is een direct gevolg van hartsluiting, oké? Want als je je hart sluit, word je volkomen verdoofd en verloren, toch? En ook dit is een gevolg van zielsfragmentatie, want als je ziel je verlaat, verlaat een klein beetje van je ziel je, voel je je verloren, voel je je verdoofd, zoals ik al zei.
Dus als je op dit moment het gevoel hebt dat het leven een beetje grijs is, niets je echt vreugde brengt, je voelt je een beetje verdoofd, je voelt je geblokkeerd, je voelt je gewoon blah in het leven. Dit is een teken dat je nog steeds in dit gewonde empathiepatroon opereert, oké?
Controleer dus bij jezelf in. Voel je je verdoofd? Ben je je verloren? Voel je je geblokkeerd? Heb je het gevoel dat het leven geen betekenis heeft? Dit is een ander teken dat er nog wat genezing in je leven te doen is.
Teken nummer zes is moeite met het voelen en uiten van emoties.
Voordat je tegen me zegt: Nee, ik heb geen problemen met het voelen van emoties. Ik ben een empaat. Laat me hier deze kleine kanttekening geven, want ik heb heel veel empathen tegen me laten zeggen: “O, nee, ik heb eigenlijk het tegenovergestelde probleem. Ik voel te veel. Dat is gedeeltelijk waar, mijn vriend, want hier is het ding.
Gewonde empathen, wat uiteindelijk gebeurt met gewonde empathen, is dat we echt goed zijn in het bestrijden van de emoties van andere mensen, maar we hebben onze eigen emoties onderdrukt of weggeduwd als bescherming tegen onze pijnlijke jeugd of dingen die in onze kindertijd zijn gebeurd. Dus wat uiteindelijk gebeurt, is dat de gewonde empaat opgroeit om te leren hoe ze hun eigen emoties niet willen voelen.
Ze zijn nog steeds redelijk goed in het voelen van die van anderen, maar ze weten niet hoe ze hun eigen emoties moeten voelen.
Dus voordat je me vertelt dat je geen moeite hebt met het voelen van emoties, wil ik dat je dit controleert. Als je het moeilijk hebt, als je je voelt, en als je weet dat je iemand bent die zegt: “Oh nee, nee, ik heb niet te maken met mijn eigen emoties.
Ik wil niet omgaan met mijn eigen emoties, ik ga winkelen, of ik ga met iemand uit, of ik ga allerlei afleidende dingen doen zodat ik niet hoef mijn eigen emoties te voelen. Zie je, je voelt echt geen emoties zoals je zegt. Dus dit teken, moeite met voelen, maar ook met het uiten van emoties. Dus dit teken, moeilijk voelen, maar ook emoties uiten.
Laten we zeggen dat je met iemand uitgaat, en als je moeite hebt om ‘ik hou van je’ tegen hem of haar te zeggen, als je moeite hebt om je hart te openen en echt uit te drukken hoe je je voelt, zelfs als het verdriet is, dan kun je soms verdriet voelen, je voelt verlatenheid.
Als je het moeilijk vindt om die emoties te uiten aan de mensen om je heen, is dit ook een teken dat je nog steeds in een gewonde toestand verkeert. Je werkt nog steeds met de vier beschermingsmechanismen van de empaat, en nu is het tijd om ze te genezen.
Ga nu naar deel 2 van het innerlijke kind integreren
Hallo, mooie ziel. Dit zijn Johan Persyn en Annemie Declercq, hier, om je te helpen, je hart te openen, je verleden te helen en doelgericht te leven. Als je nieuw bent op onze blog, klik dan op VKoN om te kijken of deze gesloten groep iets voor je is. Empathen en hoogsensitieve mensen (HSP) zijn gevoelig voor de energieën om je heen.
Wat gaat er door je heen terwijl je deze post leest?
Jouw gedachten, gevoelens en ervaringen zijn ontzettend waardevol voor ons, want iedere perspectief is uniek. In deze bijzondere tijd wil ik benadrukken hoezeer ik om jou geef. Hoe zorg jij voor jezelf en je dierbaren terwijl je die speelse levenslust behoudt?
Ik daag je uit om zorgvuldig te zijn, maar ook om met moed nieuwe kansen te omarmen. Wie weet welke geweldige avonturen er op je pad kunnen komen! Ik kan niet wachten om je reacties te lezen!
Steun onze missie door aankopen te doen via bol.com:
via de links naar bol. of overweeg een donatie. Jullie support betekent alles voor ons. Laten ons weten hoe we elkaar verder kunnen inspireren op deze reis naar emotionele vrijheid en zelfontdekking? Werk met de vragen voor zelfreflectie.
Laten we samen een inspirerende dialoog beginnen in de commentaarsectie hieronder!
Als deze blog je aanspreekt, deel hem dan alsjeblieft.
Door te delen kunnen we nog meer mensen inspireren en ondersteunen op hun reis. Vergeet niet om ons te volgen op sociale media. Laat je stem horen door een reactie achter te laten en de tekst een duimpje omhoog te geven. Ontzettend bedankt voor je steun!
Toxische individuen en organisaties kunnen soms veel schade aanrichten, maar laten we ons richten op de positieve veranderingen die we zelf kunnen bewerkstelligen.
We bieden jullie gratis mogelijkheden aan om te groeien, met zelfzorgtips, helende oefeningen en manieren om trauma’s te verwerken. Samen kunnen we echt een verschil maken!
Door op de afbeelding hierboven te klikken kun je contact met me nemen via Whatsapp, messenger, mail en sociale media!
Zet je vandaag nog een stap VOORUIT met de Groeitaken? Kies maar!
Ik moedig jullie aan om door te zetten!
Annemie Persyn-Declercq
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren